Gecenin Leylasıydın.
Ay kadar parlak ve şeffaf...
Gündüzün Mecnunuydum.
Güneş gibi sevdaya doğardım.
Yürekten sevmişim.
Kimin haddine gölgelemek!
Hayatın çimen yeşili gözlerinde bitkin...
Bulutların arkasına gizlenmiş ürkek rüzgârın...
Ve susmayan çağlayanların
Birikintilerinde aradım seni.
Bitmeyen yaz geceleri...
Islanmamış kirpiklerde iki damla aşk kurusuydu.
SEVGİ ŞATOSU
Önceleri bencildi yüreğim
Sonra beni buldular
Ben kendini arayan beni buldum sevgi şatosunda
Baba dünya
REWŞA SİYAMİN
Xemgınim straneki reş
li ser canemin di kele
Disa siya tebu li ber şiklimin
Berf di bare zige havinamin de
Dünyaya geldin şevval bebek
Ne güzeldi yüzün ay parçası sanki
Boğdun hepimizi sevince
Belki acıyla doğdun
Yaraların fırsat vermedi gülmene
Melekler başucundaydı hepimiz biliyorduk
Çukurova da kendi yarasına pamuk toplayanmı?
Tek göz odada çocukları için yaşayanmı?
Töre cinayetinde mezarında ot bitenmi?
Fabrikada alın teriyle helal ekmek getirenmi?
Annem hanginiz?
Kaldırım boylarında hayatın sillesine karşı koyanmı?
Usulca söyle aşkının yalan olduğunu,
Ürkütmeden gül dalındaki bülbülü.
Usulca çek gözlerini gözlerimden.
Bakışların ihanet saçıyor,
Yüzün kirli aynalar gibi,
Utanmazlık var her maskende
NOT
Nabzı tutulur muydu ansızın gidenlerin?
Nesil farklılıklarını kim, kaça bölmüştü.
Peki, kim daha çok ağlayacaktı perde arkasında.
Bütün bunların cevabı zamandı…
Gecenin kör karanlığında bulmuşum seni.
Neylesin yıldızlar!
Bensiz gözlerindeki ay ışığını...
Vurabilir mi kirpiklerin beni sen içimdeyken...
Kıyabilir misin kendine, beni boş verip...
Papatya kokusunda sevmiştim seni.
Seni sabahın ilk ışıklarında başlıyorum sevmeye
Gecenin kendini güneşe teslim ettiği anda seviyorum
Dağların çığlıklarında açan ilk çiçeklerin kokusunda seviyorum
Toprağa basan yaşlı ayakların bıraktığı izde seviyorum
Dünyanın insanı hayran bırakan mekanizmasında seviyorum
Ay ışığının yaprakları uyandıran büyüsünde seviyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!