Sadık Kocabaş Şiirleri - Şair Sadık Kocabaş

ülkemizi düşman istila etmişti.........
sabrımız kalmamış , takatımız bitmişti.........
gözlerimiz sabırsız ufuklarda gezinirken..........
geldi gözlerimiz önüne o beklenen............
dediler- sen kahramansın
içimizde en yamansın

Sanki dağlanmadık yerim mi kaldı

Her nefes alışım sandım hediye
Bi çare bıraktın döndüm deliye
Sararım dediğin yaram derin de
Benim dağlanmadık yerim mi kaldı

Çekiyordun kendine hedefsiz bir oktum,
Dokunsam yanıyordun, saflığından korktum.
Git istedim uzaklara, gittiğinde yoktum,
Ben sana azdım ama sen bana çoktun.

Bilmesinler istedim, tutmasınlar elini,

Bu Akşam
Bir hüzün çöktü deli gönlüme
Derin düşüncelere daldım bu akşam
Gizemli bir el uzandı tenime
Geçmişi gözümde canlandırdım bu akşam

Şafak sökerken gelirim dedin,

Bu Günler

Bana bu günleri anlat deseydin,
Sözcükler, sayfalar yetmezdi baba.
Görseydin nelerin nasıl değiştiğini,

BU SAATTEN SONRA

Şöyle bir durdum da maziye baktım,
Oturdum bir köşeye, sigara yaktım.
Sen denizdin, ben ırmak olup aktım,
Bu saatten sonra korkutur mu ölüm?

Ben sevda meydanında daldım bir ummana,
Aklımı, fikrimi verdim yârin fermanına.
Belki giderim bağlara, bülbül olup öterim,
Belki düşerim kışlara, bir kar tanesi biterim.
Belki girerim dergâha, bir dervişin postuyum,

Hangi rüzgar savurdu seni benim avuçlarıma,
Bilmediğim bir diyardan, belki de uzak bir zamanda.
Gözlerinde parlayan binbir yıldızın sırrı,
İçimde uyuyan bir nağmeyi uyandırdı birdenbire.
Kum taneleri gibi süzüldün parmak uçlarımdan,
Her bir zerren içime işledi, bir sır gibi derinden.

Celladı da Benim Dar Ağacı da
Hakim benim, hüküm benim bu yerde,
Soruda, sorguda da benim.
Kendi celladımın kör bıçağı, kendi darağacımın çürük ipi;
Şu sehpayı kuran da, ömrümü tekmeleyip vuran da benim.