Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Mayası bozukla cürümde kalınmaz
Yalanla dolanla yol yordam alınmaz
Başı boş boğazla kelam konuşulmaz
Hay konuşturanlara yazıklar olsun

Edep adap çağlamaz ki dillerinden

Bağır, bağır a gülüm.
Avazın çıktığı kadar bağır.
Dök, dök kucağındakileri.
Bir dirhemi bile kalmasın.

Vur, vur gülüm.

Neden bu gürültü, neden bu kavga?
Gerekmiyor ellerinde ki balta?
Sevgiyi saygıyı közünde dağla;
Barış yol yoldaşın kandaşın olsun.

Dolduruşa gelme aklını satma

Gönlümü matkapla döktüm önüne
Harladım dağladım kor eşiğine
Kulunla kölendir közle közüne
Eriyip yok ol emrettim ömrüme

Can tanem gül tanem figanda ömrüm

İnsanın insana zulmü neden
Neden azap çirkef sefalet neden
İki meteliğe satılmak neden
Neden gönül neden çirkeflik neden

Yâr...
Yokluğu kanser
Verem damarda
Kangren

Yâr

Anamdan öğrendim şiir yazmayı
Saçımdan tırnağa döktü sevdayı
Çağlayıp dağladı hasret nidayı
Aklımı kelama yazandır anam

Dili bal şekerli sütlü Kantlı

Kükrediği zaman,
Bir seyredin...
Zulasında saklamış olduğu,
Küheylan duruşunu.
Beynindeki sıçrayan ateşten,
Seyret.

Kalem figanda figan figanlardı
Kelam giryanda giryan giryanlardı
Sazı cazı nağmeleri çağlardı
Hayatımın incileri dağladı

Uyağı heceyi aruzu vezni

Din imanı meteliğe pula alıp satma
İki günlük dünya âlem çirkefine katma
Çıkara menfaate izzet şerefi satma
Saçından tırnağa kansızlar la uğraşma

Aha ömür saliselik kul hakkını çalma