Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Lakırdıyı yükle gitsin
Saçından tırnağına
Derle toparla çürüsün
İrinli ifrazat naşına

Bugünü yarını dünü kusma

Bu âlemde Yaratan’ın kullarıyız,
Nefsimize hesap kitap sormalıyız.
Kul hakkıyla adil âl yaşamalıyız,
Zikir eden, virt eden âdemoğlu!

Tadımlık ömürle akan yolculuğu,

Sus…
Ne olur sus.
Sus.
Kalk gidelim.
Bu el bize yaramaz
Kalk!

Şimşekler fırtınalar çakarak
Salına salına fokurduyorsun
Kökten dallarına ışıldayarak
Dışarıdan içeri çağlıyorsun

Dalya şırıl şırıl şırıldıyorsun

Fasık riya olmaktansa diri ol,
Hayâsızca hilesizce iri ol,
Gıybetle laklakla boğma haktan ol,
Yekvücut, dosdoğru dimdik direk ol.

Cebe kuruş koymazlar pohpohlama,

Selvi boylum hasret ektim.
Sevgi yeşeriversin dirilsin.
Bağında gül, karanfil oluversin.
Yağmuruyla âlemi yıkayıversin.

Beşere şerbet oluverirken

Seven gönül neler neler yapmaz ki!
Zehir zıkkım bal şekerdir gönülde
Ay’ı güneşe, güneşi ay’a doğurur.
Âlemi sevgi saygıya boğdurur.

Yüreğe öyle saplar ki!

Bülbül uçtu baykuş kondu gönlüme
Yâr hasreti yemyeşil ciğerimde
Kurudu çürüdü çor lime-lime
Arar sorarım neredesin nerde

Yüreğimi kor-kor aşkı yakarken

Seni bana sürseler her yerime ekseler
Dirhem-dirhem, yüreğinden can suyunu verseler
Canım-ciğerimi, gram gram közleseler
Balım can-balım, kaşına gözüne doyamam

Doyamam zeytin gözlüm, endamına doyamam

Aşüfte duygular dağlamış ocağını
Hayvani arzular dolamış bucağını
Metalik tortular bağlamış uşağını
Nerde nerelerdesin Allahın kulu

Söküver ruhundan avare duyguyu