Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Izdırabı kaleme yazdıramazsın.
Bedene bulaşanı
Kerpetenle sökemezsin.
Topla tüfekle, hiç öldüremezsin.

Yaratanı haz eden gönül...

Kelamı dost bugün nükteledi
Gönül kırdı yıktı puç silkeledi
Peşin-peşin mahkum zelil eyledi
Kazma kürekle yakıp gömüverdi

Gönül hüzün bahçesinde kup kuru
Dalından yaprağına hazan dolu
Rüzgârların ardı sıra şuuru
Özünden közünden heder doğurur

Acı çürük dağlar salkım koruğu

Layık mısın değilimsin bil bilemem,;
Seni seviyorum, başka kelam demem.
Közünde ciğerim, başka kor istemem
Kulun kölen olmuş içerim dışarım

İçerime şırıl şırıl şırlıyorsun

İçeri akıttı sevgi saygı cesareti
Şakır şakırdattı kalem kelam kerameti
Noktayla virgülle içirtti ruh siluet’i
Dalga dalga dalgalandı özde marifeti

Dalgalandırırken kaş kirpiğinin sancağı

Gönül gönlüm senle seninle çırpınır
Salisem saniyem yırtınır kudurur
Saçımdan tırnağa hasretin yoldurur
Kalemin kelamın yakarak öldürür

Yeter artık gel de sor sordur bir ara

ÖLÜM
(BURHANETTİN AKDAĞ KARDEŞİM İÇİN)
Ölüm iki hece gönül bağında
Tıklar her saniye can damarında
İyi kötü çağlarken yaşamında
Hak hakikat alır gider anında

Gözyaşlarım senle,
Özümdesin...
Bitmiyorsun.
Şırıl şırıl akıyorsun.

Kelâma sığdırdım,

Edeple adapla irfanı dokuyan
Kelamı süzerek akıla okuyan
Saçından tırnağa sevgiyi şırlayan
Anam babam can yoldaşım öğretmenim

Gündüzü gecesi eğitimle meşgul

Âdemoğlu kara pula satılık
Yaptıkları ettikleri ahmaklık
Sağı solu arka önü doktorluk
Başında ki akıl eşek katırlık

Aptallarla ahmaklarla kardeştir