Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Engelli sen, ben, o, katma çor aklına!
“Özürlüdür” diyen, kof-boğaz şaşkına...
Anlat, dinlet, söylet, şapşala taşkına;
Engel boş kafada, engelli yok kurban!

Mâdem ki özürlü,kusurlu hiç değil;

Sen gittin gideli,
Kanadı hazanda gün aylar
Kanadı kırıldı...
Lâl oldu in cin kuşlar

Yalnız, evet yalnız...

Bir saniye de olsa,
Bir bak...
Gözlerindeki hürriyet ışığına.
Zerei miskal kadar da olsa,
Yine de bir bak.

Dünyayı cenneti cennet yapanlar
Akıllı uslu arlan aha ölüm var
Malı mülkü put yapan tapanlar
Ölüm var ölüm var ölüm var kurban

Eşleme kalbine dünya sevgisi

Deryâyı mürekkep
âlemi defterlesem.
Seni sana yazmaya
Kalemim mi var.

Dört mevsim geçse

Yok, yokluğun içerimi deşiyor
Bugün yarın öbür günüm göçüyor
Sensizlik çırpınıp közde dağlıyor
Canım cananım yoldaşım kandaşım

Gönül deryamda ki çağlayanımsın

Yeryüzü gökyüzü ağlar hâline
Endamındaki çor, yetim seline
Kapılıp akıyor sefil yeline
Salına salına bağlar çırpınır.

Boynu eğri büğrü, kamburu çıkmış

Âdem kanıyla abdest aldırma
Mezattaki meteliğe bozdurma
Bağ bağbanı şirretiyle coşturma
Bugünü yarını dünü boğdurma

Tat alan Tat veren Allahın kulu

Gürül gürül cehreyiler enginliye,
Şırıl şırıl çevreyiler can şenliye.
İçerden dışardan Gülşenler benliye;
Okutur doktur zer zif gergefiyle!

Şivana, figana, civana yanmadan.

Gönül kalemi!
Zahiresindeki muhabbeti
Zulüm zulümkârı
Yetimi çaresizi,
Kulağı sağır dili lâl...
Ayağı sırtında bîçareyi,