Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Zulam da sakladım seni.
Solmasına razı olmadığım gül gibi.
Birebir derledim,
Nazlı yar gibi.

Sakın, sakın ha...

Kazma kürek, tırpan.
Çirkeften kapan,
Lav yağmuru, çağlayan
Kıdım/kıdım, dağlayan
Sefalet…

Kelâmı Allaha yazsak okusak
Gönüllere nakış nakış dokusak
Huda Nur Rezzak adıl kavi şakısak
İn cin âlem şırıl şırıl şırlasak

Allahın kelamı aksın dilinden

Gönül gözü seni bende dokuyor,
Kazma kürek ocağında yakıyor,
Düğün dernek damarında akıyor,
Aha aynaya bak sen ben gibisin.

Kıdım kıdım közde özde yakarsın,

Akşam, yine akşam...
Bedenin zerresi, hovarda küheylan.
Şaha kalkmış, bu akşam...
Saçı sakalına karışmış, perişan...

Gönül bu, perişan mı perişan.

Gönül doğuştan güllük gülistanlık
Bülbülü çağlayan figanda âşık
Gündüz gecesi yaratanıyla şık
Adabında şırıldayan hak âşık

Göz açıp kapattırıncaya kadar

Eşkıya eskiden dağdaydı,
Şimdi esnaf la kurumlarda.
Zorbalığa gerek kalmadı,
Soymak çırpmak kanunlarda!

Resmiyette hak çok mükemmel

Gönül bu oluk oluk içerden kanar
Derinden derine gümbürdeyip yanar
Külü tozu nuru rebabıyla dağlar
Evirip çevirir şah damardan çağlar

Susmayı giryânı derin kusuverir

Can beden de durdukça,
Hasreti duyulur. Dostlukların.
Her nefes alış verişimizde
Hazzederiz;
Duru duru ak
Su gibi berak.

Hovarda bakışlar,
Yağmur yağdırıyor.
Gök âleme,
Şimşekler çakıyor.

Mavi boncuk dağıtıyor.