Rifat Kaya Şiirleri - Şair Rifat Kaya

Nefesi nefesim yuttu içerim
Bakışı bakışım kanım ciğerim
Endamı endamı'm yekten yüreğim
Foku fokur fokurduyor ruh tenim

Aklım fikrim zikrim kan damarım'sın

Şeker portakalım, canım cananım,
Nazlım, nurum, ferim, akan gül balım...
Sana kurban, sana hayran bu canım;
Aklım, ahtım, ömrüm zerrin/im,sarraf’ım...

Kapına bağla, al kölen olayım!

Engelli küflü kof kafa taşıyan
Bugünü yarını kanla kaşıyan
Sakat özürlü dillerle yaşayan
Patavatsız tahtasız kabadayı

Aklın fikrin zikrin neden yıkıcı

Al-ver kendini âlemin yeline
Kor ateşin akan seline
Yak-yakıver sızlayan yeline
Kebaba dön, yâr ateşiyle

Öyle yan ki!

İki metelikli menfaat için…!
Özünü mezatta sattırma kurban.
Anlatma duyurma nedendir niçin!
Bilmesinler eş dost derdin akraban.

Zehir’i zakkumu yalınız sen iç.

Geceler çöker ciğerime cürümle sessiz-sessiz.
Yoksun-yok, yoksunluğunla viran çehresi gözümde.
Köz-köz dağlanırım, sereserpe icde içerimde
Fermanım dermanım bağbanımsın gülüm sesiz-sessiz

Yoksun-yok, yoksunluğunla başbaşa olmak zor, çok zor

Bize öğrettiler!
Esas duruşta durmayı
Sıraya girip, nizama girmeyi.
Susup, boyun bükmeyi.
Öğrettiler…

Bülbülün figanı, güle harmanı…
Akıtır günüle canı cananı.
Memleketimde yiğitlere şanı;
Canı canla canan yakar türküler...

Bağında bağbanında gül dilleri,

Gönül’ü figana neden itersin
Feryadı bağına niçin ekersin
İki damla yaşı ekip biçersin
Seni beni şivana delirtirsin

Bırak gönül şırıl şırıl şırlasın

Kan karanlığı güneşe yıkattır
Kiri pası korunda kalaylattır
Saçından tırnağa hakka çağlattır
Ruhu teni hak hakikat dağlatır

Dışın için hoş görü ak aklasın