Rıdvan Cankiç Şiirleri - Şair Rıdvan Cankiç

Matematik ile aran nasıl?
Mesela;
Ömrüme kaç tane gülücük sığdırırsın?
Beni ne kadar güldürürsün?
Beni kaç dakika ağlatır?
Kaç damla gözyaşı döker,

Dağınığım
Karma karışığım
Düğümlerim balçık tutmuş
Gözyaşım bile çözemiyor

Ama, okuyorsun ya

Yürek bu
Ayakları olsaydı sana koşarak gelirdi.
Senin ağlatacağını bilse sevmezdi ki seni
Yürek işte…
Yalnız kalacağını bilse sevmezdi ki seni
Yürek işte…

Seni bilmem ama
Bugün yağmur yağdı
Beni bir hüzün bir mutluluk sardı.

Sanki tekrar saba kavuşacağım
Tekrar sana sarılacağım gibi hissettim.

Seni sevmek, beklemek sevaptı.
Ve ben sevap işlemeyi çok severim.
Ve ellerim düştü seni beklerken;
Saçlarımın arasından masanın üstüne.
Aslında yığıldı kaldı.
Bir zamanlar karşısında elinin olduğu yere.

Kışın boynuma doladım aşkı
O kadar sıcak yanakların vardı ki
İşte seni öyle hatırlatıyordu.
Yazın küçük yudumlarda içtim aşkı
Kadehler ile
Bardaklar ile

Benim için hazine,
Kimsenin yerini bilmediği mücevherdir,
Sen gibi.
Benim için karanlık,
Saçlardaki gece rengidir,
Sen gibi.

Sen bir gökyüzü ol,
Bende pilot olayım
Senin olmak için
Sen bir gökyüzü ol
Ben ilk nefesimi seninle
Her sabahı seninle yaşayım.

Yalnızlık hakkında ne biliyorsun diye sormuştu.
Bir şey bilmiyorum diye cevaplamıştım.
Çünkü yanımda o vardı.
Şimdi ise o yok!
Artık biliyorum yalnızlığın ne olduğunu.
Onsuzluk/muş...

Dokunduğun yerlerden öpüyordum.
Kanamaya başladı.
Bilseydim önceden dokunmazdım
Bilseydim öpmezdim.
Sadece geçer ve bakardım...