Biliyor musun, evimde hiç resim yok.
Duvarlarım bomboş uzaktan bakana.
Oysa ki, ben her gece seni çiziyorum.
Duvara, koridora ve tavana.
Yüzünü bir türlü bitiremediğimden…
Seni bekliyor olacağım demiştin ya,
Sen beklersen hemen gelirim
Sen beklerken sıkılma diye hemen gelirim
Senin üzüleceğini hissederim ve hemen gelirim
Gözyaşların yanağından süzülene kadar gelirim.
Öyle ki her ikimiz çenende buluşuruz.
Kaç tel saçın dudaklarına dokunur?
Kaç damla gözyaşı yanaklarını ıslatır,
Tenine huzur verir, çíğ tanelerini kıskandırır.
Kaç günaydın bir sabaha sığar sen olmayınca?
Peki ya akşam;
Sesimi istiyordun
Yanına yaklaşmamı
ve kulağına fısıldamamı istiyordun
Kendime asla engel olamadım.
Ne zaman kulağına yaklaşsam
Dudaklarım boynuna değiyor
Senin sesini nasıl sevdiğimi biliyor musun?
Ağzının her hareketinde çıkan sesi
Dudaklarının bir birine çarparken çıkardığı sesi
Sen konuşurken dilinin ağzında yaptığı raksı
Ağzının içindeki sıcacık nefesle nasıl mutlu olduğumu
İşte seni böyle, sendeki sesleri böyle dinledim.
Gene diz kapaklarım ağrıyor
Seninle iken hiç ağrımazdı.
Senin gittiğin yere gider
Vücudumun bütünü ile müttefik olurdu.
Kokun dersen, onu hiç sorma
Sen gittiğinden sonra herkeste seni aradı,
Sen varken bütün kapılar sessizdi.
Sessiz kapılar sayesinde duyuyordum
Eteğinin hışırtısını, dudaklarının sesini
Teninin gerilirken çıkardığı sesi
Dilinin çıkardığı sesi
Kalbinin bana gelince çıkardığı sesi duyuyordum.
Sen böyle gözümün önünde sürekli kıpırda.
Dünyanın en güzel sessiz sineması ol.
Ben her gün seni seyretmek için bilet alırım.
Dudağının sağ kenarındaki perçem,
En çok sevdiğim parçandı.
Ne zaman elime tarak alsam,
Ne zaman parmaklarım saçlarıma dokunsa,
Hep saçların olurdu anılarım.
Sonra en sevdiğim dudağın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!