Rıdvan Cankiç Şiirleri - Şair Rıdvan Cankiç

İçimde biriktirdiklerime dur diyemedim.
Yıllarca, durmayıp da sanki bir asırmış gibi
Meydanda idam edilen
Masumum diye haykıran bir mahkûm gibi
Seni sevdiğimi dünyaya değil de
Sadece sana söylemiş

Yanıma yaklaşır mısın?
Birazcık daha,
Evet birazcık daha.
Şimdi kulağıma bir şarkı mırıldan.
O kalbime doğru gidecektir...

Senden özür diliyorum:
Lütfen affet!
Gözlerine baktığımda kayboluyorum demiştim ya.
Yalandı.

Gözlerinin içinde kaybolmuyorum

Kimsenin bilmediği üç şey var sende.
Kimseye de söylemeye niyetim yok.
Merak mı ettin?
Gel kulağına fısıldayayım:
Adın
Şiirin

Gözümü ne zaman kapatsam uçurtmanın kanatlarındaydım
Aşağıya bakmak için gözümü açmaya korkardım
Ya düşersem diye korkardım kimi zaman
Ya da gözümü açtığımda bu bir rüya ise diye
Sonuçta sabah olurdu
Pencereden içeriyi selamlayan bir rüzgar girerdi odama

Hay Allah.
Çok özür dilerim!
Saçlarını örerken dokunduğum yerleri de örmüşsün.
Yok bir şey ne olacak ki.
Sadece bir kısmında ellerim
Bir kısmının arasında dudaklarım kalmıştı.

Umutlarını önce ellerimde,
Ve dudaklarımın arasında tutuyorum
Sonra gömleğimim cebine koydum.
Çünkü kalbime en yakın yer orası
Daha sonra içtiğim suya atıyorum.
Sonra yastığımın üzerine koyup

Dudakların göğsüme değdiğinden beri
Kıyafetlerimi kıskanır oldum
Seni ilk onlar öpüyor zannedip
Sabaha kadar çıplak yatıyorum

Gün boyu elim göğsümde dolaşıyorum

Sana söylemek istediğim o kadar çok
O kadar çok şey var ki.
Alfabedeki harfler yetmiyor.
Şarkı sözü olarak denedim
Nota olarak denedim
Şiir olsun diye uğraştım

Bana yüreğini verdiğin günü hatırladın mı?
Unutmuş olamazsın.
Ben de sana kendiminkini verdim
Bana gözlerim yok dedin
Gözlerinden öptüm seni
Bana çok üşüyorum dedin