Rıdvan Cankiç Şiirleri - Şair Rıdvan Cankiç

Aslında ben sana çok yakışırdım
Yanında gören de kıskanırdı.
Aslında benim aşkım da sana yakışırdı.
Sana aşık olduğumu gören seni kıskanırdı
Seni öpmemi sana dokunmamı o kadar severdin ki
Herkes kendisinde seni bulurdu

Zamanla yapmam dediği şeyleri yapar insan.
Bazen sever ve sevdiğini kıskanır,
Kıskanınca kötü düşünceler geçer kalbinden…
Gün ışığına taşımak istemez kalbini
Gece hesap yapar
Gece özür diler

Bugün yolda yürüyordum
Ve çok garip bir şey oldu.
Seninle birlikte yürüdüğümüzü hayal ettim.
Aslında sen yoktun henüz.
Ama ben gene de seni hayal ettim.
Sonra elime baktım, bomboştu.

Gökyüzüne sadece yıldızlar kıpırdanırken bakıyorum.
Hiç mutluluk veriyor mu sabahın beyazlığı?
Hiç sanmıyorum.
Sadece önümü görmeye yarıyor.
Dünyamın nasıl olduğunu sorsana bana bir kere…
Hadi sor… Sorsana… Ne Duruyorsun… Sorsana…

İçeri girdiğinde adını söyleyecek birisi yoksa,
Sana evden çıkarken kimse sarılmıyorsa,
Yatarken kolların boş kalıyorsa, emin ol yalnızsın...

Rıdvan Cankiç

Sen bana
Merhem bulayım diyene kadar,
Kalbimdeki yanık
Tüm vücudumu sardı.
Çok geç kaldın,
Çok!

EsKiden unutmamak için içerdim.
Artık her yudumda hatırlamak istiyorum
Dudaklarının rengini ve tadını...

Yabancı bir dil öğrenmek istedim.
Dudakların ile tanışınca,
Dilin ile tanışınca,
Artık yabancılık çekmiyorum.
Sanki seni, daha önce tatmışım,
Daha önce yudumlamışım gibiyim.

Bir aralar gökyüzü çok bulutluydu.
Ama hiçbir zaman o günkü gibi olmadı.
Onun öncesinde güneş tatlı tatlı çıkmış
Ve öğlene doğru yakacağı tenleri seçiyordu.
Bir iki sokak ötede randevu yerine gelmiş
Ayakta bekleyen sevgilileri gördüm.

Senin için söyleyemediğim sözler,
Ve bunlar için kullanamadığım harfler,
Dört mevsimi dolaşıyor,
Mevsimlere sığmayınca rüyalara giriyor.
Özel birisinin rüyasına denk gelirse,
Oradan hiç çıkmıyor.