Özlem Çay Şiirleri - Şair Özlem Çay

istimbotlara istifleyeceksin
isli dualarını,
ellerin;
fırından yeni çıkmış
çıtır çıtır acının üstünde.
ahdine karışacak dumanı

meltem rüzgarı eserken düşümde,
hüzün yırtığı öykünmeler şimdi
makus trajedinin tiratları.
yokluğu,
yürek kağıdımın
satır boşluklarından bırakırken

dişimden arttırıp
dilimden ve içimden atamadığım
son duâ bu belki,
kırkı çıkmadan çatlamış
avuç içlerinin darası..
dudağından havalanan

çağlarken yatağında
çağın ötesine seslenen..
çaresiz kuşlar bildim,
çırpınırken kanatları
yüksek yâr'lara çarpan..
susmuş bir kadın gördüm,

üç kere tahtaya vurmuştum..
göz değip izi kalmasın da
az az nazara gelmesin dediğim;
bağ bozumu şenlikli yüreğimin sevdasını,
inan...

altı on beş,
sokağın en sesli zaman dilimi
kafes tutsaklığında
bir vazgeçiş
fısıldıyor kaldırımlar...
hamdı hatıra,

~ mavi günler geldi, sen yoksun ~

titriyor mu ruhun ince ince?
üşüyor mu yoksa? usulca..
iç kırıntısı bu ufalanan
damla damla damıtıyoruz

durgundu,
derin uykuluydu su.
sessizdi kıyı,
şiir sızdı bileklerimden.
dikine akışında,

...
yaşam halatları boğum boğum,
çözecek nasırlı eller yok artık.
yorgun dudaklardan
zılgıtlar dökülmüyor mesela..
dayanacak kemiği yok bıçakların

adımlarımız geri gidecek leyli'm..
o son guneşi uğurlarken
suyun ölümsüz akışına kafa tutacağız..
martıların çığlığinda yıkılacak,
duyacaksın bir kırlangıç gagasında
çatırdayan dalları..