Portakal çiçeği açmış benim bahçemde,
Sen yoksun yok bakındım benim içimde,
Eğildim çiçeği kokladım kokladım gizlice,
Sen yoksun yok bakındım benim içimde.
Hani taç yapardın beyaz çiçekten başına,
Beni hor görmüşsün Ser... Efendi; Dilerim muteber bir zat olasın, Ben keyfi devran eyledim şu feleği, Sen de benden birazcık rahat olasın,
Serseri rüzgarlar soğuttu seni benden,
Yürekleri yakan kor, kör alevler söndü,
Ellerin üşüdü, gözlerin uzaklaştı birden,
Seni benden daha çok rüzgarlar sevdi .
Serseri rüzgar doğudan, kuzeyden esen,
Serseri sokakların serseri çocuklarıydık biz,
Hep bir numara büyük giyerdik ayakkabıları,
Hep kaybolurduk elbiselerimizin içinde biz.
Ellerimiz çamur olurdu ayaklar yara içinde,
Kitap bulamazdık okumaya o mahallede,
Bir atım olsun isterdim Yıldırımlardan...
Dertler gelince kaçabileceğim Dünyadan,
Bir Yıldız'ım olsun benim için yanacak,
Bir çiçeğim olsun ismi gariban olacak.
Ve senden uzakta ne işe yarar bunlar,
Ahhh! sevdiğimsin sen...sevmenin,
Ayağına taş değmesin diye özlediğim,
Ruhumu kalbine kiracı verdim,
Siyah dumanlarına büründüm senin,
Kanatlarımı göklerine serdim.
İnsan hangi hasreti sever,
Hangi ayrılığa el çırpar ki?
Ayrılık kolay sanırsın ama,
İnsan sevdiğinden ayrılamaz ki,
Olsun bahçende Gül yetiştir,
Bir kar tanesi olsaydım,
Bir Perşembe gününde...
Damla damla saçlarına dökülen,
Sen se bir Bahar olsaydın,
Bana destelerle Gül veren,
Bir yaz günüydü öğlenin o hararetinde,
Bir Meşe altına uzanıp çay içtiğimizde...
Bir dudak payı kadardı sevdamız senle,
Çay yakar sen yakarsın kalbimi sessizlikle.
Hani seninle ilk buluşmamız vardı ya,
Bir hasretin hesabında,
Yine sen yoksun yanımda,
Alıştım sensizlik yaram benim,
Yaşarım sen gelmesen de yanıma.
Sular bu kış gecesinde donar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!