Vurulur mu insan kurşunsuz yüreğinden,
Giyer mi beyaz kefen bedeni ölmeden,
Topraklar kızdı bizlere darılma bize anne,
Attı tüm varlığıyla, bizi gerilip üzerinden.
Hasret kaldı analar körpe yavrularına,
Tükürmek Türkçe de abes imiş,
Haksızlık tükürmeden nasıl anlatılır ki?
Benim terimden Bey geçinecekmiş,
Hırsızlık tükürmeden nasıl anlatılır ki?
Bey atına binen yolcu sandığım,
Şemsiyemi ver bana,
Zaten maruzum bir bela yağmuruna,
Sen saçını tara sokakta,
Seninse umurunda değil Dünya.
Yıldırımlar çarptı harap köyüme,
Susar gönül bahçemde Bülbüller susar,
Dallardan hışırtı diner rüzgarlar susar,
Bir millet katledilir gizli gizli Gazze de,
Zalimler konuşur da mazlumlar susar.
Ne Suud Kralının umudunda Filistin,
Okla mı vurdun beni yoksa Kurşunla mı,
Çok mu bekledin ölmemi,
Ne kadar da yağmurda ıslandım senin için,
Kaç sokak yürüdüm görmek için,
Şimdi hadi bay bay öylemi.
Sus konuşma sus şu büyük ayıptan,
Baş eğdi Siyonizm'e iki milyar Müslüman,
Ah! nerede o baş kesip yol biçenler,
Nasıl sağır oldu destan yazan o insan.
Meydan okuyan ataya söz eden onlardı,
Taş bir duvarın hemen yanında,
Sırtımı yasladım sensiz duvara,
Bir öksüz çocuğun özlemi gibi,
Gittim seninle çok çok uzaklara.
Bir dağın taa doruğundaydım,
Ben sana şiirler yazmıştım,
Özlemler yazmıştım her satırına,
Gözlerini hatırlattım bakışlarını,
Bir Yıldız kadar sen uzaktın bana.
Ben sana şiirler yazmıştım.
Çekti gittiler terk ettiler şehirleri,
Oysa bırakmazlardı ölseler bile,
Kimileri öldüler kimiler terk ettiler...
Viran, öksüz bıraktılar şehirleri.
Oysa bırakmayacaklardı öyle işte,
Aşka dokunma ey! Azrail,
Ölecekse bütün mahlukat,
Var mı hiç sevmek gibisi,
Ölüm mü? sevmek mi vukuat.
Kim kimi sevmedi evrende,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!