ağlayan bulutlar bilirim
burcu burcu terlemiş
rüzgârda sürüklenmiş
gökyüzünün ihanetine uğramış.
sönmüş volkanlar bilirim
Bitmedi gönlümün zindanı kurdu
Felek şu bahtımı hicranla dürdü
Rahvanken yılkımı çöllere sürdü
De hele anam bu nasıl kader
sen bahçemin çiğdemlerine,
ben, senin zemheri yüreğine, yıllara gülümseyen gözlerine aşık oldum kadın...
kadın diyorum kadın efendiler
acılara gebe
tırnaklarıyla ekip, alın teriyle biçen
tarlada nadas, harmanda hasat
nasırlıdır omuzları
bir günlük ilgi kadının acılarını dindirmez.
şiir nazlı k'adındı yazmaya kıyamadığım
bir gülüşü vardı bakmaya doyamadığım
al yanağa allık atar gamzesine bandığım
eyyama yasakladım cilvesine yandığım.
Nergis kokar düşlerim,
Tuanalarla yıkanır umutlarım.
Geçmişimi gömdüm fezanın karanlıklarına.
Sonra kendimi tanıdım,
Kendimi buldum,
.....Ve
buğu gibidir kadınlar,
katrelerine kıyamazlar.
başını semadan eğdirmeden,
şebnemleri-saklar uyuyan bebelerine.
uzun bakar ufuklara kadınlar,
Benim hakkım değil iki üç sözcükle,
hunharca öldürülen kadını anlatmak.
Daha dün baharken,
bugün kanlı ceset toprağa düşmek.
Bir kahpe kanlı elin pençeşinde ölmek.
Ölür hayallerin,
ovada dizgin tutmayan, asi atlar gibi kendi başına buyruk kadınları sevin.
onlar istediği şevkatı bulunca sakinleşirler.
mutlu olunca papatya sarısı, güven hissedince bal arısı olurlar.
onlar için güven duygusu aşkın en şiddetlisi, en kıvamlı halidir.
seven bir kadın sevgisi ile sana sarılırsa, hisleri ile hareket ederse,
seni kolları arasına aldığında göğüs kafesinin kemikleri kırılıncaya kadar sıkar, bırakmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!