Hergün ayrı bir Erzurum karı yağıyor saçlarıma.
Bir tek benim yüreğim üşüyor,
Bir tek ben donuyorum
Gurbette.
bu bayram gelseydin ne iyi olurdu,
sarılmayı pek sevmem ama,
en azından sesin sesime değerdi.
dokunmasa da ellerin ellerime,
gözlerin gözlerime değerdi.
boğuluyorum bu şehirde,
Yâr gurbetten mektup yazmış
Yele versen gelir aşka
Bahar bilmez hep ayazmış
Nil'e döksen gelir aşka
Biraz ince sitem etmiş
yaşamım boyunca hiç kimseye asla küsmedim, küslüğüde tasvip etmiyorum.
güven sorunu yaşadığım insanlara mesafe koydum,
bu benim yaşam felsefedir.
eleştirebilirsiniz fakat sorgulamaya asla tahammülüm yoktur...
Güz mü, düş mü, ölüm mü, inilti mi yüreğime gömüyorum
Ne zaman aynaya baksam, yıkık bir İstanbul görüyorum.
Efkârın bağında, güz akşamında
Yaşamla ölümün tam ortasında
Minvali bozuk dost pazarında
Savurdular beni el rüzgârında
Yaralar açılmış gönül dilimde
Vardım bir ela göz han otağına
Baharlar bezemiş sıra dağına
Hasretlik katmış hicran bağına
Sümbül çiçek dökmüş, içi virane
Kına kızılından zülfün telleri
Güz ayazı, güle sinercesine sineme sinmiştin...
Bir umuttu gözümden kalkan kuş, nasıl kıyıpta vurdun...
Sen nasıl bir avcıydın...
Bir insanı silahla da vurursun, sözlerle de...
Ama en ölümcülü güzel ahlak, örnek davranış ve empati ile vurmaktır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!