Maziden kalan bir sızı var
Derinden mi derinden gelen
Canlanıyor hatıralar
Sen istesen, istemesen
Maziye çekilmiyor set
Okudum yine yeniden son kez
Senden gelen satırları
Tümceler öylesine yalın ve sessiz
Düşünceler öylesine kırgın ve bensiz
Ezberime kazımıştım zaten
Akşam ufkunda sevinçli o ela gözlerin
Gün batımı meltemi misali ipeksi tenin
Ben sende miyim, sen bende misin?
Benim ellerim miydi senin ellerin?
Bir gül yetişir bahçemde, seni hatırlatır
Bir yağmur damlasında ışıldar gözyaşların
Her meltem esintisinde koklarım kokunu
Ve okşarım ipeksi tenini gölgesinde ağaçların
Yıldızlar sana taç olur bulutsuz gecelerimde
Gece boş gözlerle bana baktı
Ona da ben
Karanlık, kaldırımlara doğru aktı
Karanlık, kaldırımlar ve ben tek beden
Siyahtı artık her yer
Önceleri beyazlarla bezenen
Bir mektup yazdım sana
Dağlanan yüreğimden
Sitem selleri aktı
Yağmurlu gözlerimden
Bir mektup yazdım sana
Bir şiir yazsam
Saklasam avuçlarımda
Kaçıp gitmesin diye
Kimse görmesin diye
İçinde adı geçen Sen
Benimsin diye
Geceyle boyasam da rüyalarımı
Uykularım buna kanmazdı
Göz kapaklarım uykusuzlukta
Gözlerim bir türlü kapanmazdı
Ay ışığına bir perde çeksem
Gecenin peçesi içindeyiz
Erimeyen karanlığın karlı yolunda
Takırdarken adımlarımız sessiz
Ertelemek yok tutkuları sabaha
Bıraktıkça kendimizi gecenin koynuna
Ateşi öldürdük
Güneşi söndürdük
Çektik göğün perdelerini
Günü geceye döndürdük
Şalımızı örttük ormana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!