Bir öbek şiir seçtim kucağımdan
Saçtım bahçelerine gönlümün
Bir aşk ateşi közledim ocağımdan
Saldım derinlerine ömrümün
Bir serin su yudumladım ırmaklardan
Latif dudak hoş sohbeti açsa
Omuza dökülen ipek saçsa
Aşkın çare, ateşin ilaçsa
Sevdan beni öldürmez güzelim
Hilal kaşlar yay olmuş çatıksa
Bir tılsım bildirirdi gözlerin
Bitmez gecelerin derinliğinden
Karanlığı silinirdi günlerin
Işık süzülürken nazlı sesinden
Gece karanlığına daldım
Dolunay düştü içime
Denize vuran kızıllık benim sandım
Dalgalar ayaklarıma vurdu
Meltem saçlarımı savurdu
“Gel” dedi “dost olalım seninle”
“Ben, kemikli ellerimi uzatayım sana”
“Sen ise sokul bana”
“Ve sakın korkma”
“Gel” dedi “bırak bana kendini”
Pencerene konarken kuşlar
Bir kere daha doğarken bahar
Ağlıyordun.
Umut akarken derelerden
Ve şakırken sarı saçlı kızlar
Soruyordun.
Bir bahar düşü düştü serin.
Bir şarkıdan gençliğim geçti gelin.
Eğildim, düşü yerden alıp öpeyim.
Elimden akan genç bir gülüştü benim.
Şefin bageti bir daha şahlandı
Obualar haykırdı
Kemanlar canlandı
Davullar durmadan çaldılar biteviye
Klarnetlerin fısıldadığı andı
Dün bir konuk aldım eve
Sizden iyi olmasın
Hoş beş ettik derinden
Dedikodu sanmayın sakın
Konuğum kimselere benzemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!