Başlar kesildi bedende can yok
Sesler ezildi feryatta fer yok
İzler silindi tarihte yer yok
Ölen öldü kalan canlar kimindir?
Yaşam bozuldu sularda tat yok
Kim zaman karşımdasın
Düşünürsem gönlümdesin
Düşünmesem ömrümdesin
Döndüğümde peşimdesin
Kimi zaman bir yarımsın
Fırtınalar mı yelkenlerimi şişiren?
Yoksa umutlar mı kuytularda pençeleşen?
Gerekler mi şu aşılası dalgalar?
Yoksa ben miyim, benle yüzleşen?
Bir ufak dal mıyım kara, kuru?
Ben sensiz zavallı, sen de bensiz
Ben senle etle tırnak, sen bensiz dümensiz
Varlığında yok olup kavrulunca bedensiz
Sormayın, hülyalara daldığımda nedensiz
Rüzgarlarla salınan hülyalardınız
Gözlerim uzakta aradı sizi
Yakın ateşinizden parçalandı dudaklarım
Ne kadar da kırılgandınız
Tüllerle sarmak isterdim sizi
Bir tutabilseydim ellerinizi
Böyle yaşayacak Adem
Başka hiç bir şansı yok
Kovulunca şu cennetten
Nefis bağrına saplanan ok
Çıkartsa, yaşayamaz ölür
Kuzu hikayeleri anlatırken kurtlar
Kurtlar sofrasında ganimet bölüşüyor
Tek istikamet ilerler koyun sürüleri
Çimenler ezilirken üstte filler dövüşüyor
Çakallar tutmuş her köşeli köşeyi
Bir hikayeydi bizim aşkımız
Sonuna gelinmiş gibi
Sanki bilinmiş gibi
Kimi satırları silinmiş gibi
Bir melodramdı bizim aşkımız
Neydi değişen bende bilmem
Kuruyan gözyaşlarım durmuşa
Akmayan nehirler mi içimden
Gülen gözlerim gülmez olmuşsa
Ben miydim, sen miydin neden
Minik tuhaflıklarım vardı benim
Aşamayacağım engelleri sürdürürdüm
Yanacak ateşleri söndürürdüm, mesela
Gülmeyen yüzlerimi güldürürdüm
Bir tokatla şaşkına döndürürdüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!