Eskiden özgür gülüşleri meydan okuyan çocuklar vardı
Hiçbir telaş ve endişeya kapılmadan özgürce dağ bayır aşan
Karanlık dünyayı gözlerindeki umutla aydınlatan
Masumiyetin can bulduğu şefkat pınarlarından yıkanmış elleri, yüzleri temiz çocuklar
Şimdilerde yaşama ağrısı boynunda
Kaderlerine keder yazılmış acıyla baş edecek yaşta doğan
Gedik açılmış
Sızıntıya yenik
Defolu bir sevda seninkisi
Nersinden tutarsam tutayım
Ellerimde ufalanıp gidiyor
Sökükleri ellerime ayaklarıma dolaşıyor
Değişen bir şey yok aslında
Gökyüzü olabildiğince mavi denize
Dalgalar rüzgara terk bazen Coşkun bazen durgun
Kuşlar cıvıltısında, orman uğultusunda
Kalbim
Saat kadranı bıraktığın yerde
Dengede tutacaksın yaşamı
Sevdiğine geç kalmayacaksın mesela
Henüz erken diye erteleyeceğin hiç bir güzellik olmayacak hayatında.
Tuttun mu bırakmayacaksın umudu
Ardından koşmadan usul usul yaşayacaksın hayallerini
Işıltılı bir feneri gibiyim
Uçsuz bucaksız deniz ortasında
Herkese yol gösteren
Kimsenin uğramak istemediği
İnsan yığınlarından uzak yalnızlığım
Martı sesleriyle bozulur
Nasıl taşır bir yürek
Onca gamı kederi
Canına yandığımın kara sevdası
Adil değil verdiğinle aldığın
Denk değil terazinin iki kefesi
Biliyorum gözün yolda gönlün darda
Gelmeyecek birine yol gözlemek gibi seni sevmelerim
Karanlıkta, tenha bir Sokakta
Ardını kollayan bir kadın korkaklığı siner üzerime
Bir gözü arkada yürümek telaşlı, ürkek
Erkekliğe b.. Sürdürmeyen
Erkek gibi
İyi bilirim, bu alımlı çalımlı gidişleri
Dünyayı ben yarattım havalarını
Üç pula kanıp fiyakalı uçuşlarını
Sonrası malûm,
Saça kır, yüze çizgi değince iki kuruşa satılan kanadı kırık kuşlar gibi yere serilmelerini
Gölgesinden ürker halde dönüşlerini
Kadifeden daha yumuşak bir Meltem okşar yüzümü
Çıplak ayaklarımda sakin dalgalar
Elimde sigaram
Dilimde şarkımız
Fikrimde sen
Korkmadan, şüphe duymadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!