Hangi mucizeye adını versem
Münzevi bir çığlık gibi yankılanırsın
İnce sızımda.
Pek muzdarip bu halim benden
Ne varabildim kıyına ne vazveçebildim.
Neye yarar, vicdan rahatlatmaya çalışmaktan öteye geçmeyen bu çabam.
Gönül dolusu bir teşekkürü bile çok görmüşken sana.
Affet, aşk her zaman mecrasında yaşanmıyor
Ve hiçbirimiz sevdiğimizin
Kollarında yaşlanmıyoruz.
Verecek bir şeyi kalmayınca anlıyor insan
İnsan herşeyi öğreniyor zamanla
Yaşamla kavga ede ede
Tırnaklarını kopara kopara
Canını dişine takarak, yüreğini kanatarak
Unutmuş gibi yaparak yapılanları görmezden gelerek
Acıyla baş etmeyi, silip atmayı
Sana dokunmanın nasıl bir his olduğunu unutmuşken,
Suretin gözlerimde
Sesin kulağımda silinip gitmişken
Ölesiye seni özlemek..
Oysa korkunun ecele faydası yoktu
Üstelik bunu öğreneli yıllar olmuştu
Aynada yüzümle, yüzümde hüznünle yüzleşecektim
Olmadı başaramadım
Yüzün gözlerimde
Hüznün yüreğimde saklı kaldı
Omurgasız bir çağın yorgun çocuklarıyız
Her şey elimizin altında ama ulaşmak mümkün değil
Hani piç kuşağı desem yeridir
Doğu kafasıyla düşünür
Batılı gibi yaşamaya hevesliyiz
Yasaklanmış güzel olan ne varsa, günah yazılmış
Sırra kadem bastı sevinçlerim, umutlarım,
İzi yüzüme çizildi keder kalemiyle
Hüznü yüreğime gömüldü
Bir balta bir kürekle
Bir avuç ölü toprağı senden geriye kalan
Şimdi hangi yana yıkılmışım,
Payımıza düşeni yaşıyoruz
Sessiz, sedasız
Ölümcül bir teslimiyete yenik.
Viraneye dönmüş gönüle
Baykuşlar tünemiş
Örümcek ağları sarmış her yanı
Biriktirdikçe, sana birikiyorum
Hani görsem, geçecek gibi sızım.
Hüznün yüreğime, suretin gözlerime nakış
Vazgeçtim her şeyden
Yeterki yakama ilişsin telaşın
Gözlerim gözlerine değsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!