Geldik, soluklandık ve gidiyoruz.
Vuslata ermeden
Umutlar sönük
Hayaller yıkık
Bir arşın bez
Kimine Ah
Gölgende çiçek açmış
Zamansız bir fidanım
Rüzgar vurup savurmuş
Kurumuş bir yaprağım
Zaman Ruhumu yutmuş
Ruhum zamana esir
Katıksız Aşklar yaşandı bitti
Bize işin goy goy kaldı
Gidersen yıkılır bu Kent demiş şair
Yalanını seveyim
Bırak yıkılan kenti bir taş oynadı mı yerinden
Sokaklar kuşlarla dolu cıvıl cıvıl
Bir günaha ilişip doğdu günahsız çocuklar
Kimi şehvetin, kimi servetin
Kimi çaresizliğin,kimi kudretin çocuklarıydı
Yaraları derin, birbirine eş
İsimleri farklıydı
Sevilmemiş çocuklukları boy verdi, büyüdüler
Öyle fütursuzca çekip gitmeleri iyi bilirim,
Islanmış, hırpalanmış
bir damla yağmura hasret kalmış,
Bir kuytuda Unutulmuş,
Üzerine bir avuç toprak çok görülmüş bir halde.
O zaman beni hatırla
Aceleye gelmez yaşamak
Zaten zaman su gibi akışta
Merdivenleri teker teker çıkacak
Bir koşuda ineceksin
Bıkmadan usanmadan
Yaşına başına bakmadan
Her giden bir parçamı aldı gitti
Hepsi sever göründü,
Hiçbiri bırakıp gitmeyecekti.
Gözlerimin içine baka baka eksiltiler,
Gülücüklerle coşturdular göz pınarlarımı
Kimi hayallerimi çaldı
Her giden bir parçamı aldı gitti
Hepsi sever göründü,
Hiçbiri bırakıp gitmeyecekti.
Gözlerimin içine baka baka eksiltiler,
Gülücüklerle coşturdular göz pınarlarımı
Kimi hayallerimi çaldı
Bi kahve yapıyorum kendime
Denize karşı
Keyiflerden keyif beğenmiyorum
anlayacağın öyle huzurluyum
Ansızın bir şarkı çalıyor
İçimde sen yeniden canlanıyor
Her yerdesin, her yanımda
Yokluğun varlığıma dağılmış
Gözlerimden akarsın
İçime sığmadığında
İkindi serinliğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!