Yıllardır ismini heceledim,
sol serçe parmağımı öptüm uyurken ve uyanırken.
Uçuk kaçık hayallere teslim oldum,
Kavga etim, güldüm,
seninle,
Sen adımı unutmuş, beni hiç olmamış saymışsın.
Son demi bu
Başını sonunu düşünmeden üşenmeden
Her davetine gelişim.
Fütursuz, sorgusuz
İlmik ilmik nakış nakış
Yüzünü parmak ucuyla ezberleyişim
Sözün bittiği yerde başlar hicran
Karanlık aydınlığı kovalar
Geceler gündüze uzak
Merdi meydanla üflenir sura yeniden
Yeniden donanır ruhum hüzün çiçekleriyle
Uyku göze hasret,
Anla beni tutunamıyorum
Ellerim arkadan bağlı
Mil çekilmiş gözlerime
Bazen derin bir uçurum kenarı
Toprak kayar ayaklarımın altından
Sonsuzluk der bırakırım kendimi
Kırılgan umutlar taşıyoruz
Rüzgardan nem kapma işin bahanesi.
Gece açan çiçekleriz
Güneşi görünce sönenleriz.
Girdap, kuyu, karanlık koymaz bize,
Gecenin taa ucundayız.
Uğruna çekilen onca meşakkat onca zorluk
Kapalı kapılar önünde
Eyüp sabrıyla beklemek
Karanlıkta kaybolurken bir ışık parçası için yanıp kül olmak
Bir geceye bin peri masalını sığdırarak umut etmek
Sonra kavuşmak ve tek vücutta bir olmak hayali
Ne kadar erken uyansam
Farketmez
Hep geceye uyanırım
Yatak, yastık, yorgan
Beni tanımaz
Ben ıssız sokakların uslanmaz
İkimizde sonu belli olan bir aşk hikayesinin
Mağdurlarıydık
Gizlimiz saklımız yoktu birbirimizden
Zamanı gelmesin diye Susardık konuşmazdık
Bu yüzdendi bakışlarla anlaşmamız
Öyle ya dile vurmağa bakardı bu tılsımın bozulması
Var git yoluna uğurlar ola
Koca okyanusa düşen bir su damlası gibiydin
Kimin umurunda
Kimliksiz, tarifsiz bir tutulmaydı aşkın
Karşılığı olmayan bir paranoya
Durulmak bilmeyen bulanık bir su
Yaşamak güzel her şeye rağmen
Düşünsene
Anı mezarlığına gömülü ne kadar güzel şey varsa
Vukuu bulan bir sabaha uyanmışız seninle
Bekar evinde tek kişilik yatakta
Birbirimize sokulmaktan kan ter içindeyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!