Sevgiyi ifade etmeye süslü güzel sözcüklere ne hacet.
Gözlerimin içine bak ve gülümse
Aydınlığa kavuşsun bütün karanlıklar
Çiçek açsın her yanım.
Şiir ince ruhlu insanların sanatıdır.
Sineleri har, kalpleri yar olanların.
Zamanla anlıyor insan
Şiir yazmanın yeterli olmadığını
Maharet şiir gibi yaşamakta
Mum dibine ışık verecek mesela
Terzi söküğünü dikecek
Öğreneceksin
Sıkı bir yumruk gibisin Göğsümün kafesinde yutkunamadığım
Ağlamaya halim, unutmaya gücüm yok
Sitem dolu satırlar karalıyorum sana bu aralar,
Aklıma mukayyet olsun diye kalbimi avuçlarına bıraktım.
Beyaz bir gelinlik içinde sen
Gelinliğinle gittin
Avuçlarında kalbim
Ardınsıra aklım.
Taze söğüt dalından aşka gülen gözler
Ne güzel hikaye duyda inanma
Öyle ya samanlık iki gönüle seyrandı
Yastığın taş, altın çamur olsada
Bense
Marazlı bir Sevdanın yalancı şahidiyim
Kısık sesle şiir kusmak gibi
Bazen sevmelerim.
Özlesem bana, unutsam sana zul yazacak vicdanı mahşerim
Kavuşabilseydik
Ben şair, sen şiir olurdun
Ne kuytu bir köşe kalırdı
Yıllardır ismini heceledim,
sol serçe parmağımı öptüm uyurken ve uyanırken.
Uçuk kaçık hayallere teslim oldum,
Kavga etim, güldüm,
seninle,
Sen adımı unutmuş, beni hiç olmamış saymışsın.
Son demi bu
Başını sonunu düşünmeden üşenmeden
Her davetine gelişim.
Fütursuz, sorgusuz
İlmik ilmik nakış nakış
Yüzünü parmak ucuyla ezberleyişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!