Ben ki elimde kirli bir mendil
Sokak sokak aşkı dilendim
Bazen cami avlusuna terkedilen bir çocuk gibi
Sahipsiz kaldım, üşüdüm
Bir Adem oğlunun ellerinde ısındım
Ruhumu bedenimden ellerimle ayırdım
Sen
Bir annenin gözyaşıyla karılmış duasısın
İçten, samimi, yalın
Yürüdüğün yollar çiçeklenirdi sevincinden
Aynalar gülüşüne hasret kalırdı
Rüzgar saçlarından serinliği
Olası bir mucizeye dönerdi gözlerim
sana bakınca
Umutlanırdı kalbim
Hızla çarpardı
Dizlerim titrer
Dilim tutulurdu
Bir efsun var sende
Çözüp göremediğim bir sır
Yüzünde cennet gizlenmiş gibi
Sırrına vakıf olamadığım
Gamzelerinde kuşlar yuva yapmış
Gözlerinde baharın yedi rengi
Herşeyde sende kalmayı öğrendim
Bir annenin şefkat dolu gözyaşında yolunu gözlemeyi
Ilık ılık esen yelde teninden kalma kokunu
Bir arının konduğu her çiçekte
Kadifemsi dokunuşunu
Her gün doğumunda mahmur yüzünle gözlerime gülüşünü
Senden gayrı yar yok bana, yaramı kanatan, sonra sarıp sarmalayan
Dört mevsimi aynı anda yaşatan
Yazın üşüten, kışın ısıtan
İlmek ilmek kader ağlarıma dolaşan
Göğsünde uyusam, gözlerine uyansam
Sonsuza dek senle yaşasam
Senden sonra kalmadı Hiçbir şeyin tadı tuzu
Yağmurda iliklerine kadar ıslanmanın
Kışın ayazında bir dağ başında mahsur kalmanın
Karda aydınlanan dolunaya bakmanın
Çıplak ayaklarla çocuklar gibi top oynamanın
Gizli saklı buluşmanın
Seni anlatabilmek adına aslında
Uykusuz gecelerim, yorgun telaşım
Karşılıksız çırpınışlarım, yankısız serzenişlerim
Ayrı şehirlerde ayrı havayı solusakta
Farklı insanları sarsakta ruhsuz bedenimizle
Dert değil artık
Vazgeçememek ne güzel senden
Her an seni düşünmek
Hayallerin azade sınırsızlığında
Bir sır gizliliğinde
Bozulacak bir efsun korkaklığında
Sen gelince
Dili çözülür susmak nedir bilmezdi doğuştan sağır ve dilsiz kalbim
Titrerdi
Korkudan mı yoksa aşktan mı bilmezdim
Yağmur yağardı ince ince süzülürdü şakaklarımdan
Anlam bulurdu tel tel ağaran saçlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!