Seni görünce lâl kesilen dilime
Kelam ağır gelirdi
Susmak,
Gözlerinin berrak derinliğinde kaybolmak
Olası en güzel ihtimaldi bu imtihan dünyasında
Bana olan sevgisi bencilliğinin bir yansımasıydı, biliyordum
Kendisi için seviyordu beni
Mutlu olmak için
Bilmiyordu
Onu ondan daha çok sevdiğimi
Üstelik mutlu olmak gibi bir gayem de yoktu
Gönlüme düşen ilk cemreydin
Toprağıma yağmur
Ruhuma huzur oldun.
Ne hazan kaldı gelişinle
Ne üşüyen yanım
Her yanım rahmet
Neye meylettiysek onunla sınadı hayat
İki hüzne talip olduk ve kederden bir duvar ördük etrafımıza
Öyle keyfe keder de değil üstelik
Sabırdan uzun biryol belirdi önümüze
Han yok, yolcu yorgun
Umut kelebek ömründe
Ahh kalbimin ince sızısı
Yürüdüğün sokaklar birer çıkmaz şimdi
Yol yordam, kadir kıymet bilmez benliğime
Şarkılar hüzün yumağı, şiirler suskun
Üzerime devrilir yitik sevdalar
Her çığlığım boşluğa düşer
Hüzün sardı her yanımı
Efkar efkar başım dumanlı
Anlatsam bir türküde telaşımı
Söz incinir
Acıyı katık yapıp vursam tele
Saz incinir
Neye sabır gösterip sebat ettiysek
Oradan ördü kader ağlarını
İnceldiğimiz yerden kırılsaydık
Keşke
İncinmeseydik bu kadar
İnsan net olmalı
Çizgisi, yürüdüğü yol düz
Yalpalamadan yürümeli
Maskesiz dolaşmalı insanların arasında
Olabiliyorsa umut olmalı
Olmuyorsa dert olmamalı
Çaresizliğin vücut bulmuş hali yaşanan zaman
İnsan insana yabancı, hain ve unutkan
Herkes kendince bir peri masalı uydurmuş içinde
Öyle tutunmaya çalışıyor hayata
Yaşanan herşey sonuçtan ibaret sebebi ne olursa olsun
Boynuna ip boğazına düğüm atılmış umut ettiği ne varsa
Gerçek şu ki
İstisnalardı kaideyi bozan
Yalnızca biz farkında değildik
Ve her istisnada müstesnalık verildi
İbrahime selamet oldu ateş
Gül bahçesine döndü alevler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!