Sanma sana
bir ben kırgınım
Vurgun kalbim
Yorgun kalemim
Yılgın sessizliğim
Ölgün sensizliğim
Geçte olsa anlıyor insan, boynu kasap bıçağına yakın
Celladına aşık biri olduğunu.
Rastgele karalanmış gibi yaşadığım geçmişimden temiz bir sayfa arıyorum bu aralar.
Herkes payına düşeni almış fazlasıyla,
Bir sen incitmeden sevmiş,
Almadan vermişsin.
Sen bilirsin masum gülüşlüm
Avuçlarımda Baharla geldim kapına
İster kuş ol gir göğüs kafesime
İster arı ol kon çiçek dalına
Madem ölüm hak,
Ve aşka vuslat yazılmış
Ben ki elimde kirli bir mendil
Sokak sokak aşkı dilendim
Bazen cami avlusuna terkedilen bir çocuk gibi
Sahipsiz kaldım, üşüdüm
Bir Adem oğlunun ellerinde ısındım
Ruhumu bedenimden ellerimle ayırdım
Sen
Bir annenin gözyaşıyla karılmış duasısın
İçten, samimi, yalın
Yürüdüğün yollar çiçeklenirdi sevincinden
Aynalar gülüşüne hasret kalırdı
Rüzgar saçlarından serinliği
Olası bir mucizeye dönerdi gözlerim
sana bakınca
Umutlanırdı kalbim
Hızla çarpardı
Dizlerim titrer
Dilim tutulurdu
Bir efsun var sende
Çözüp göremediğim bir sır
Yüzünde cennet gizlenmiş gibi
Sırrına vakıf olamadığım
Gamzelerinde kuşlar yuva yapmış
Gözlerinde baharın yedi rengi
Herşeyde sende kalmayı öğrendim
Bir annenin şefkat dolu gözyaşında yolunu gözlemeyi
Ilık ılık esen yelde teninden kalma kokunu
Bir arının konduğu her çiçekte
Kadifemsi dokunuşunu
Her gün doğumunda mahmur yüzünle gözlerime gülüşünü
Senden gayrı yar yok bana, yaramı kanatan, sonra sarıp sarmalayan
Dört mevsimi aynı anda yaşatan
Yazın üşüten, kışın ısıtan
İlmek ilmek kader ağlarıma dolaşan
Göğsünde uyusam, gözlerine uyansam
Sonsuza dek senle yaşasam
Senden sonra kalmadı Hiçbir şeyin tadı tuzu
Yağmurda iliklerine kadar ıslanmanın
Kışın ayazında bir dağ başında mahsur kalmanın
Karda aydınlanan dolunaya bakmanın
Çıplak ayaklarla çocuklar gibi top oynamanın
Gizli saklı buluşmanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!