Önder Karaçay Şiirleri - Şair Önder Karaçay

Felekten bir gün çalmak istedim,
Bana hırsız demeye kalktılar,
Gerçek hırsızları gösterdim,
Çok tahammülsüzsün dediler.

Önder Karaçay

Dünyanın batısı ile doğusu arasında
Tek köprüsün,
Denizlerin içinde incisin aşkım.

Gönlümüz seninle kaplı,
Seninle kim başa çıkabilir ki bizden başka.

Aylak terk edilmişliklere
Huysuz kendini beğenmiş egolara
Baktığımızda birbirimizi görebileceğimiz
Bir mesafede
İnsani bir yalnızlığa ihtiyacımız var

Doğruyu eğrinin üzerine koyduk,
Eğri doğruldu

Boğucu bir görgüsüzlüktü,
Köşe dönme zihniyeti

İnsanlar tek kişilik sanılır,
Oysa insanlar duruma ve çıkana göre kişiliktir.
Biri iyiliksever, manevi tarafı güçlü kişilik,
Diğeri egoyla şişmiş, her an bencilliktir.

Her insan iki insandır,

Elamut kalesini işgal eden
Tarikat ve siyasi kötü niyet örgütünün adıydı Haşhaşi...

Kelime etimolojisinde kiralık katil diye geçer,
Haçlı seferleri kayıtlarına bakıyoruz,
Assasini kelimesinin kökü haşhaş çıkıyor,

Takmasa ağanın baskısı, ekmek sıkıntısı
Taksa boğuyor haltası
Modern köle tasması

Boyun bağı
İki yakası bir araya gelmeyenlerin düğmesi

Fanustan sızan fısıltı değil ki
Bir kere ahlak ayağa düşmeye görsün

Kötülük içinde yolunu şaşırmış birine,
Acaba yaratanın lütfu uğrar mı dersin?

Aydınlık vicdan uykusuna yatmış uykudaydı
Gece zifiri perdesini iyice çekmişti üzerine,
Küskün ağaçların dalları aşağıya sarkıyordu,
Bu karanlık gecenin sonu aydınlığa gebeydi.

Denizde dalgalar dinlenmeye çekilmişti,

İki lafın belini kıracağız,
İçimizde kalan kelimeler çığ gibi büyüdü..

Yaz saatiyle kışı geçiriyoruz karanlık kararlılığın süresi uzadı

Gölgemiz bile yalnız bıraktı bizi biz bize tek renk karanlık kaldı