Önder Karaçay Şiirleri - Şair Önder Karaçay

İkiye bölündük
Yaşamdan ve ölümden yana

Ölümle yaşam her an yan yana,
Tamamlanmış bir fıtrat gibi

Ne gariptir insan,
Güçsüze vurana hayran kalıyor
Zalime alkış oluyor

Nedense karakteri sağlam insanların,
Yüreği ve ruhu yaralarla doludur

Hepimizin bir hikayesi var.
Kiminin yazdığı,
Kiminin yaşadığı halde yazmaya kıyamadığı,
Kiminin de kıyıldığı bir hayatı var.

Tek bir boşluk bırakmamış,
Hiç bir yeri de dolduramamıştı.

Doluluğun hiddetinden, boşluğun davetine,
Uzanan bir çelişkide huzura uzanmış

Doğru tektir diyorum,
Doğru yalnızdır diyor,
Teki yalnızlıktan saymıyor.

Yalnızlık bir tek yaratana mahsustur diyorum,
Yalnızım diyor,

Beyhude kaygılar taşırken
Direnen adımlar
Hangi adamlar?

Abartılı bir eda
Müstehzi bir bakışın

▪️◾🔘Yaşadığımız ana tahammül çok zor ve hazin
Bu ağır yüke katlanmaya ne kadar sabır lazım
Düşünceler beynim de perde sıyırır iken
Gamsız insanların gözleri buğu tutmuyor.

Güven ve şüphe bir arada birbirini aşmadan yaşamıyor,

Kimileri canım,
Kimileri yüreğimde sol yanım,
Kimileri sabrım,
Kimileri de imtihanım

Kimileri isyanım,

Dile sığmıyor sözler
Aynı kumaştan dokunmuş
Atacağım taşlar

Kusursuzdu fırıldaklar
Şeytanı kötülüklerle aklıyor

Kaygan taşlar gibi,
Zaman aşındırıyor bizi

Yatak değiştiren sular benzeri,
İnsanda mekandan mekana akıyor,
Ferahlığı tebdil-i mekanda arıyor.