Kötülükleri bitiremedik,
İyilikleri de artıramadık
Biz aslında kötülüğü beslediğimizi bilemedik.
Sürekli kendi planlarımızı yaptık,
Evreninde bir planı olduğunu düşünemedik.
Omzunun üzerinde iki penceresi olan
Bir güneşle dolaşıyorsun
İki ayaklı gezici karanlık yüzünden,
Senin gibi daha kimler karanlıkta kalıyor,
Çünkü karanlığa çekiyorsun insanları,
Hayatta ne gördüysek,
Ne gösterildiyse hepsi gösterişti.
Hukuksuzluğa örülmüştü duvarlar,
Şişmiş ezikliğin egoya dönüşmüş hali
Dökülüyordu duvarda sıvalar
Hasretin gibi çarpıyorum sözlerimi hesabına,
Benim gibi yerinde duramayan, içimi kurcalayan,
Çilemi içimden çıkarıp atıyorum senin adına
Doymadım sana olan sevgimin tadına.
Geceler su gibi dökülüyor gözümden
Hızlı refleksin sembolüdür kediler,
Kedileri insanlar
Haşarat zararına karşı beslediler,
Küçük avları öldürmeye uygundu dişler,
Kim besledi de bu kadar şişmanladı bu kediler?
Bizden daha çok yaşayacaklar,
Bizden çıkan sözler,
Ne zamanlar aşacaklar,
Ulaştıkları her zamanda,
Aynı fikirde insanlarla tanışacaklar.
Ar gibi yürü hayatta,
Cenaze gibi kimseye yük olma,
Kendi yükünü kendine yükle
Cebri sakın kimseye dayatma.
Sapsarı yüzlere, kupkuru dudaklara sor,
Nefsimle içtim badeyi mahşerde,
Tamah belasına düşmüş zalimlerin,
Her biri canlı öldü bir başka yerde,
Cehennemleri geldi dünyalarına,
Çekecekler cezalarını her nefeslerinde.
Ölen inek sütlü olmaya başlar
Kör öldüğünde de badem gözlü olur
Oysa badem gözlü olmak
Gerçeği zamanında görebilmektir.
Sütlü inek yaşarken sağılmalı
Beşeri adalette adalet arama,
İnsanlığını kaybedende adalet ne arar?
Onun adaleti ancak işine geldiği kadardır.
Arayacaksan adaleti yüce adalette ara,
Yüce adalet vicdanda bulunur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!