Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Gözlerim değil kulaklarım ağlıyor
Bayrağım değil topraklarım ağlıyor
Analar değil milletim ağlıyor
Anadolu değil Ortaasya ağlıyor
Önüme getirmeyin kanlı gen haritasını
Oturtmayın gözlerime

Gönül duvarlarımda hayali
Pervazlanan sevgili,
Yaşam kırıntılarından kalan sevdalara
Aldırmadan oturdun gözlerimin gölgesine!
Gecelerin koynunda
Soluyor, huzura hasret kader! ..

Şiir olup aksanda,
Gözlerime damlasa da gözlerin
İstemiyorum yalanların acısını
Derin izlerde durdu zaman!

Gelme özlemle büyüyen aşkınla

Bana bir şeyler söyle
Boyansın dudaklarım şekerinle
Anlat bana göz ışıltısındaki şehirleri
Pembe perdeli küçük evleri
Bana bir şeyler söyle
Kulaklarım çınlasın seni fal tutayım

Anlat bana bir masal
Düzlemi mavi sözleri pembe olsun
Ya da sıfırla hayatı yeni baştan
Çocuklar gibi masum olsun dokunuşlar
Haydi bir kadeh kır kefye keder
Adını ne koyarsan koy boşver

Aşkın yüreğimde, bakma sitemle
Bakma özlemin akmasın gönlüme.
Sanma yeminlerim düşer yerlere
Bak derinden derin kor gözlerime.

Geldin düşlerime düşen yağmurla

Bakmayın gözlerime delirtir bakışlarım
Kelimelerim kahkahasında ağlar
Ataklarım ani korkun dizelerimde
Ben bir kalem delisiyim

Süzmeyin yüzümü

Pembe hayalim oldu ipi kopmuş bir uçurtma
Çocuk yıllarım nerede döndüm kabusa
Bıraktım bakışımı kalsın devri zamana
Zaman mekan yok sendeki sevgilerde
Bıraktım sana kış vurmasın duyguma

Yatağımda uyanamayan gece
Soygun düşlerimde gözleri
Bir yanımda kasım yağmurları
Üşür ertelenmiş duygular
Tenimde aşkın soğuk yüzü
Belki yoktur zamanı

Zamanda efsunlaşır
Hayal denizinin ölü balıkları
Haremime giren
Hercai adın, gün batımı düğün!
Suyun ruhu mu
Gözlerimde çeperlenen umman