Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Seni ben mi yarattım yüreğimde
Bade bakışların kalbime akıyor
Kaf dağı ardında masallar
Sesini duyamıyorum
Namelerin paylaşımında!

Sanma gönlümdesin uçtun göklere
Köşk olsun yıldızlar mavilikte adın
Başın göğe erdi artık mutlusun
Umutlarım oldu uçan balonlar

Günlerim karardı, sana hasretten

Olur da bir gün sorarsa biri
Hesapsız kitapsız
Ya seni yada senden sonrasını
Anlatamam,sarılsam da cevaplara
Anlatamam
Sensizliğin gece yarısı sessizliğini.!

hayalden hayale koşarken daldım uykuna
yandım yakıldım enkazda aşkı anladım
aşkta sevda kızıllığını sen öğrettin
kıyamadığın gözlerimde ağlatmayı da
gelmenden daha hızlı oldu gidişin
benliğimde silmeyi öğretemedin

Elini yüzünü can suyuyla yıkayan kader
Tebessümün mü göz kapaklarımı ağırlaştıran
Dizleri döverek duyuramayan ses mi
Salına salına geliyor elinde ferman
Nalan gecelerin sıra dışı sabah şebnemi

Ay sularında yakıyorum geceleri
Korkudan gözler çatlıyor dağlarda
Nemrut beliriyor yüzü toprak balçık
Sadakalara muhtaç kabulsüz tövbesi
Bulutlar dökülüyor İbrahim’in dudaklarına
Peri balıklarında ateş yangısı Yunus

Yaprağı düşerken çiçeklerin ağlaması varya hani?
Ayrılığın mayhoş acısı düşer ya yüreklere?
Aslını unutup düşünce gözler izdüşümüne
Kanatsız kuşlar konar soguk pencereme
Hanı beni bul der gibi
Yüreksiz elim uzanır geçmişten bir nefes solumak istercesine

Bulutların neden ağlıyor
Cevap ver ey gökyüzü
Ey yar titrettiğin dağlar mı
Bu sel içine akıttığın yaşlar mı
Bak gör perişanlığımı
Saçlar dağınık

Suskunluğunda neden ağlıyor
Cevap ver ey yanlızlık
Ellerin kolların bağlı
Duvar örülmüş her yan siyah
Ustura ağzı paslı çivi
Dişlenen söz

yaşanan önceler bu kadar mı boştu
loş tarih koridorunda oturdum ağladım
his dünyasından başımı okşadı bir gölge
değerini günden güne daha iyi anladım

derinden derine yuvarlandım düşünce delhizine