Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Oyun bitti
Kapandı aşk sahnesinin kırmızı perdeleri
Haydi güle güle yalan torbanı unutma
Gönlüm izin vermedi gözlerine
Nifak sözlere kandın
Beni anlamadın

Cepleşin topraklar

Şahlandı genatlar

Dilde elde meylenme

Düşsel yansımamda kainatın mayası
Gök kubbeye yazdım en has yalnızlığı
Yıldızlarda kutsansın diye dünya
Sevdalandım
Güneşe hüküm giydi ıslak
Taşın yosununda bahar

Şairini arayan şiirler dökülüyor
Toprağı sarmalayan yağmur gibi
Sonbahara mı adandı
Gölgemi öpen toprak
Sen misin bakışlarımda dolaşan
Yoksa saçlarımı okşayan hayal mi

Yaşam çamurundan elbiseler bedenlenmiş
Hayaller gramofon kağıdından uçurtmalarda
Duası sararmış yaprakla
Kökler yürek dibi sevda.!

Zaman döngüsünü tersine döndürsem anılar tazeliğinde

Mutlumusun şimdi benden uzakta
Boş sokak gibiyim kalbim arafta
Haydi zil tak oyna benim tarafta
Beklenmedik anda sende öleyim

Kızıl güle döndüm can verdi kalbim

Soluk soluğa yazıyorum bu şiiri
Anılardan silmek istiyorum cehreni
Unutmak istiyorum
İsyan ediyor vazgeçemediklerim
Unuttukça büyüyor sevdam.!

tanıma istersen yüreğinle baksın bir daha gözlerin
ateşe salmadan dudağımda zincirlensin sözlerin
durup durup üzgün bakma gözlerimi terk etmeden
sevdana el güneş batmadan karanlığa sürgünsem

ihanet mi bilmem seviyorum desen de inanmam

Sen benden gittin gideli
Sensizlik kokuyor bu kent
Hikayemi siliyor bu sessizlik
Şimdi sen de yabancısın bana
Düğüm bakışlar attın zamana
Şimdi vakit çok geç

İnsan neden üşür bilir misin
Kışa ait olmayan mesela
Gülmesi bile ceset ayazı
Ne zaman ateşte yanar yürek
Sözün bittiği an mesela