Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Ayrılık gülleri atma sevdiğim
Bülbülü ağlatır solan yapraklar
Aşkımıza hüzün katma sevdiğim
Gözümden ıslanır kara topraklar

Zincirlere vurup gittin sevdamı

Dolaşıyorum prangasız sualsiz
Öznel enlem boylamı yedi kat evren
Yarı ölüm Besmele ile yatılan
Uyku şehrimin düş kilidi Ayet-ül kürsi
Sevgim duvar olur
İblis elinde tas yanıma yaklaşamaz

Yaşam defterimi karalayan
Hatta buda yetmez deyip
Parçalanmışlığımı önüme atan
Boynumun tutsağı kader
Alım yazım isen sıra bende
Yazıyorum

Gitmeden vur şakağından bendeki seni
Öyle vur ki kırılsın
Acısın silemediğim hüzün aynaları
Savrulsun yerden yere
İçimdekilerle
Dil ucuyla söylenen sözlerin olsun bavul

Esti kekik kokulu mor dağların rüzgarı
Ellerimde nasır,karanlığın soğuk yüzü
Gecenin koynundan sineme kor gibi düştü hasret
Yandım,yakıldım gözlerimi koydum yoluna

Kokun hüzün kokmaz tomurcuk gülüm

İhtiras susuzluğunda yüzleşir
Gölgelerde büzülen belirsizlik
Kerbela gözlerimde yürür
Ten ayrılışlarda tuzlanan bakış
Günah ağımda tövbeler
Katrenin saf suyuna hasret

Kelimeleri ağlatan esmer rüzgar
Bakma içimdeki kaynayan sulara
Suya dayanır mı ateş?
Unuttuğum dediğim yangınlar dudağımda
Hüzünleri yüzüme vurmadan önce
Yak yüzümü saklayan aynaları!

Karanlıktan korkan sine-i gecem
Gönül iklimine düşmesin diye mi kar
Ay mektupları okunuyor yıldız gölgesinde

Arının balında konuşan
Rüzgar eteklerinde uçuşan çiçek tozu

Mavi inancım
Kalp sesim
Gittin gideli
Gözlerim tutuklu
Tan kızılı bekleyişlere
Sen

Aya serenat yapan Ak yıldız
Yada Sirius
Adını sonsuzluk koydum
Senli günlerimi yazmış
Yazmış dağ arkası türeyişi
Sıla türküsü Alp Er Tunga