Biliyor musun, bir zamanlar bilge kişiler
İnsanın içinde yaşattığı bir duygunun
Ya da bir düşüncenin
Ya da tanıdığı herhangi bir insanın
Kendinden başka hiçbir şeye yer vermeyecek şekilde
Tüm benliğini ele geçirmesine “zahir” demişler,
Hiç bilmediğim bir ülkenin dağlarından
Seller indiğinde yere
Ve hiç tanımadığım insanlarını
Sürüklediğinde kuru dallar misali
Gözlerimin bendinin yıkılışı kadar
Dünyanın adını bilmediğim köşelerinde
Nasıl açık pazar olmuştu topraklarımız sessizce
Kimler yeni cumhuriyetler kurmuştu ülkemizde
Nerelerden kopup geliyordu bu senaryolar
Bu soygunun bu talanın bu yağmanın hırsızı kimdi
Kimdi tüm değerlerimizi çalanlar
Vatan
Biri çıkıp da söyleyebilir mi bana
Sırf başkalarına konfor yaratmak için
Bir insan yaratmak
Hadi bunun için bir insan yarattı diyelim
Onu işitecek bir çift kulak
Isıtacak bir tek yürek yaratmamak
-I-
Hiç eskimedi içimde acın, dinmedi
Yokluğun hergün yeni bir tanışmazlıkla geldi
Zaman alıp götürecekken beni senden
Seni alıp getiriyor tâa derinlerden...
Ne kadar gitsem yollarda,
ikindi vakti döndü yüzünü gölgelere
ruhumun kaza vakti geliyor yine
el sallayamadım gidişinin ardından
dönüşüne kurbanlık umutlar besleyemedim
en yalın halindeydi kırılganlık
Bir insanın tapusu nasıl alınır
Bilen var mı
Bedenine mi sahip olmak daha doğrudur
Yoksa gönlüne mi
Ebediyyen benim diyebilmek için
Bir cana
Ayrılık
Bütün hayallerimi yıkarak gelir
Gelir de yerleşir yüreğimin
Senin tarafından terk edilmiş
Her bir hücresine
Bir daha çıkmamak üzere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!