Bilmelisin ki; bir çemberin merkez noktası
Hiçbir zaman kavuşamaz teğetlerine
Senden bir “lütuf” dilediğimde
Lütfetmemek mutlandırıyorsa seni böylesine
Bunu kendin olmak için bir fırsat sayıyorsan eğer
Bunlara hiç gerek olmadığını bilmelisin
Çok uç noktalarda dolaşıyor düşüncelerim
Ve parmaklarım çok garip kelimeler yazıyor
İçimde yaşadıklarını daha önce bilmediğim
Öyle ki her şey değişiyor bir anda
Yeni şehirler yeni krallıklar oluşuyor
Belki de sınırları olmayan cumhuriyetler
-I-
Dikenli yollarında hayatın
Çaresiz kırılganlığını gördükçe
Bir deva sunamamış olmanın yanmaklığı ile
-ve bir diken de ben olmayayım diye-
Sevgimi yükleyip kalbine
Sen yaralandığında yaralanınca yüreğim
Anlamıştım ne kadar derinimden sevdiğimi
Sen acılandığında buğulanınca gözlerim
Anlamıştım ne kadar umarsız yollara girdiğimi
Şimdi tek başıma yürüsem de sevda yolunda
Sevmek bazen bildiğin halde her şeyi susmakmış
Seni darmadağın edecek her şey olup bitmiş
Yapılıp edilmiş olduğu için sevdiğince
-dileyemediğin için olmamasını da hani-
Sadece susmayı dileyip, susmayı yaşamakmış
Güz çiçeği kokar oldu baharda
Yaz demeden hazan olsun istersin
Ak güneşin ışığını içmeden
Karanlıktan bir elbise biçersin.
Yâr yüreğim merhem ister elinden
Hâlâ anlamadın mı ey yar
Ey sevgili yar
Ey sevmekten bilmeyen yar
Öyle işleyip ettin ki günahlarını
En sevgili en aşık pozlarınla endamlanıp ufkumda
Başka gözlere bakıp başka elleri tutuşunu
Bir gün anlarsın
Senin gönül oyunu sandığın şeyin
Benim için nasıl hayatın taa kendisi ve
Diline doladığın tüm değerlerin
Nasıl ruhumla, bedenimle
Tüm varlığımla yaşadığım, hissettiğim
An gelir; hiçbir yerde olmak istemez yürek
Yaşamak fazla gelir, abanır bedenime
O anda hükmüm geçmez gönlüme
Beynime hatta kelimelerime bile
An gelir; sensizliğimden başka her şey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!