Nilgün Acar Şiirleri - Şair Nilgün Acar

Bu gün senin doğum günün anneciğim
ama sen yoksun
gitmen gerekiyordu gittin
her şey gitti sanki seninle
içimde tahrip gücü ölçülemeyen
bir nötron bombası patladı

Ellerimiz sevişti bizim
parmaklarımız söyleşti
sözcüklerden korktuk
sanki
onların bir suçu varmış gibi
dünyanın tüm çiçekleri

Ellerimde çiçekler
dudağımda gülüşler
benliğimde gerçekler
yüreğimde ümitler

bak uzanmış ellerim

Greve gitti yüreğim
tüm sevgiler
çıkarsız oluncaya değin
ve gözcüsü usum

Nilgün ACAR 12.04.1984

17 Temmuz 2007
Neşe Erdal ve ben
boğazda bir teknede
kucaklamıştık tüm mavileri
maviler de bizi tepeden tırnağa
ışığa kesmişti zaman

Bütün ışıklar söner
herkes terkeder
bir tek sen kalırsın anneciğim
takılıp gideriz
yanlış notaların ardından
hatalar yapıp sana sığınırız

Yalnızlığı hiç böylesine yaşamamıştım
şu sıradağların arasında
mevsimler sürekli hep rüzgar
rüzgarları da bu denli acımasız tatmamıştım
ben başkentin nazlı sera çiçeği
şaşkın umarsız soluksuz

Üşüyorum gecelerde
dost yüzlerinden yoksun
kanatlarım kopuk biliyorlar
gözlerinin güneşiyle yaşıyorum
kapılarının eşiğinde yüreğim
görmüyorlar duymuyorlar

Sıkılı yumruk
kapı kilitli
diken gözler
güneş tutsak
ekili ekin
çözümsüzlük sorun

Ne bakıyorsun öyle korkuyla şaşkın şaşkın
gülmek suç mu kahkahalarla alabildiğine
sen dememiş miydin değmez yazık gözyaşlarına diye
işte ben de gülüyorum dünyanın şu acımasız rezil haline
biliyor musun bir ünlü kişi ne demiş
hayat duygulananlar için dram düşünenler için se bir komedidir