Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

Başarına çok sevindim inan ki,
Umduğumdan başka çıkma Obama.
Özdeşleştim hemen seninle sanki,
Tensel farklılığa bakma Obama.

Bush’la uyumluyduk, tam aynı çapta,

Sana vurulmuştum kütüphanede,
Gördüğümü anımsarım dün gibi.
Yanına yaklaştım iki senede,
Vardığımı anımsarım dün gibi.

Bindokuzyüzyetmiş, aylardan Ekim,

Birileri gözetliyor yukardan,
Mekanlar dışıyla, içiyle ünlü.
Kimler sürü oldu basit çıkardan,
Kimliksiz yığınlar koçuyla ünlü.

Ahlakın yerinde yeller esiyor.

Emperyalizme karşı savaşan bir yiğitti,
Hep elinin tersiyle haram ikballer itti.
Sendikal savaşımda salt emekten yanaydı,
Sermayenin yandaşı, kulu olmadan gitti.

Küresel entrikayı ilmek ilmek çözdü O,

Açılın dostlarım Anadolu’da,
Bölünerek güle güle açılın,
El verirken sakınmayın kolu da,
Kopacağı bile bile açılın.

Açılmazsan bil ki kabuğun çatlar,

Nurlu ufuklara gidiyor tren,
Dereyi geçerken selde inmeyin.
Arıza geçecek, tutacak fren,
İstasyon yakında yolda inmeyin.

Şimendifer usta, herkese kanma,

(İlhan Selçuk’u saygıyla anarak)

Sözünü bitirmez “benim” demeden,
Yiğidi zalime odur yem eden.
Ruhu sakinleşmez küfür yemeden;
Bu yüzden herkese yapıyor kıllık,

İyi tanı halkı çarpıp böleni,
Yüzde elli mutlak yarı değildir.
Karışır kindarı, yüze güleni,
Biat sanılanlar sürü değildir.

Çıkar zarar görse şöyle bir hafif,

Bilgi edinmeden fikir açıklar,
Boşa ahkâm kesen yozdur dangalak.
Suçsuza yüklenir, suçluyu aklar,
Kendisi yolunan kazdır dangalak.

Yavaşça konuşmaz, her an bağırır,

Demagoglar devir sizin konuşun,
Ezberimiz bozuluyor ha gayret.
Planları baronlara danışın,
Ezberimiz çiziliyor ha gayret.

Hesabını düşünmeyin bu demin,