Anlamadım ki neydin bana.. Üç adımlık gelişlerimle başlayıp, soluksuz kaldığım gidişlerinden arta kalan panik ataklarda büyüdüm ben. Ben diye başlayan tüm cümlelerin sonu hep senin özneliğindeydi. Kimin kızısın diye sormuşlar gibi onun aşkıyım dediğimi, Tanımadığın yüzlerce kişinin seni tanıyor olmasını nasıl anlatabilirim ki...
Hayatın yükü dediğimiz nedir önce bunu çözmeliyiz içimizde. Belki o an yük gelen şeyler, ilerde ne güzel günlerdi ye çıkacak andan ibaretlerdir. Bu yük dediğimiz yürek ağrıları ağıt olup en çok kendimizi ağırlaştırır aslında. İnsan en çok kendi için hafiflemeli.. effederek. sevmeye devam ederek kendisini ve başkalarını. Acılara, ağrılara sabretmedikçe ekmeğini yiyemeyiz güzel anların. Mutluluğu mutsuzlukla tanışmadan bilemeyiz. Şekerin tadını sevemeyiz tuzun tadını bilmeden.
Bu sebeple de, sabrı içmeliyiz hep yorulduğumuzda. Sabır önceleri zehirdir, huy edinirsen bal olur demişler. Ve Allah, kimseye taşıyamayacağı yükü yuklemezmiş derler.. unutmamak dileğimle.
Yeni türküler keşfinde ilk kez denizin sonsuzluğuna dalmış gibi daldıkça dalıyorum.
' İyi ki türküler var ' dediğim yerdeyim..
Sen nasılsın?
Gönül kafesime neler neler sığdırdım sen diye
Bir sen kalamadın, bir sen
Bu da senin ayıbın be sevgili..
Biri tarafindan yok sayıldığınızı farkettiğinizde, onu bir daha rahatsiz etmeyin...
VIRGINIA WOOLF
Anlamadım ki neydin bana..
Üç adımlık gelişlerimle başlayıp, soluksuz kaldığım gidişlerinden arta kalan panik ataklarda büyüdüm ben.
Ben diye başlayan tüm cümlelerin sonu hep senin özneliğindeydi.
Kimin kızısın diye sormuşlar gibi onun aşkıyım dediğimi,
Tanımadığın yüzlerce kişinin seni tanıyor olmasını nasıl anlatabilirim ki...
.
Saygı, Seviye, Sınır ...
Sonra dedim ki, Gitmeler yaraşır bana.
Kimse'lerimi de alarak koyuldum yola
Sonra dedim ki,
Ne çok gittik be.. ne çok..
?si=fgWrQtViADUNVgy9
Sen hala sokağımda ..
Hayatın yükü dediğimiz nedir önce bunu çözmeliyiz içimizde. Belki o an yük gelen şeyler, ilerde ne güzel günlerdi ye çıkacak andan ibaretlerdir.
Bu yük dediğimiz yürek ağrıları ağıt olup en çok kendimizi ağırlaştırır aslında.
İnsan en çok kendi için hafiflemeli.. effederek. sevmeye devam ederek kendisini ve başkalarını.
Acılara, ağrılara sabretmedikçe ekmeğini yiyemeyiz güzel anların.
Mutluluğu mutsuzlukla tanışmadan bilemeyiz.
Şekerin tadını sevemeyiz tuzun tadını bilmeden.
Bu sebeple de, sabrı içmeliyiz hep yorulduğumuzda.
Sabır önceleri zehirdir, huy edinirsen bal olur demişler.
Ve Allah, kimseye taşıyamayacağı yükü yuklemezmiş derler.. unutmamak dileğimle.
= hayal kırıklığı
Geceye astığım karanlıklar kadar yalnız
O yalnızlıklar kadar zahmin bir yüreğin sesinde devriliyorum.
Sen nasılsın?