Necmi Ünsal Şiirleri - Şair Necmi Ünsal

Nice kervanlar göçtü bu hayat yolunda.
Güneş eskidi, yollar yorgunluk atıyor.
Masum aşklar uyudu mehtabın kolunda.
Nice aşık visalsiz toprakta yatıyor.

Bu dünya bir değirmen, geleni öğüttü.

Umutlara bir ateştir, gecelerde rüyalar.
Nice fırtınalar esti, âfetlendi dünyalar.
Esmek, adını kalplere hep indirmekse eğer!
Kanat kanat gönüllere tozan, ben olurum ben!

Akıllar hep âcizlerin şekvasıyla bulandı.

Arama, ayıdan daha iyi bir balaban olmaz!
Ayarı bozuk bir yerde, senden bet gariban olmaz.

Hizmetinde kusur etme, en son nefesine kadar.
Terk-i diyarından sonra kimse senin baban olmaz.

Öteyi buraya taşıyan kutlu bir ses gelir hep dört bir yandan.
Kulaklarımıza kurşun mu dökülmüş ne, hiç fark edemiyoruz!
Ateşe dalarız pervane misali, artık biz usandık kandan.
Hep uçurumlara akışımız, bu sarp yoldan çark edemiyoruz.

Elçiler gönderdin asırların çirkef yüzüne, şahit son elçin.

‘Hak hak’ diyorsun, yahu nedir bu hak?
‘Ne kadar paran varsa hayat kıyak.’
Böyle der paslı gönül, şuna da bak!
Haram yemeyen ona göre salak.
Fırsat kaçıran şapşal, hem de ahmak.

Kazançlar, yitikler...
Dimdikler, bitikler...
Yenen, yenilen
Kazanan, kaybeden
Zafer sarhoşu yenen.
Keder tablosu yenilen.

Uzanıp seni aradım yıldızlara, gecelerde.
Seni sordum yemyeşil baharlara.
Bir terennümdün dilimde, tumturaklı hecelerde.
Duyuramam sesimi duvarlara.

Zaman yamuk, yollar eğri; dillerde bende kaldı suç.

Pireyle kalkar, köpekle yatan.
Halin bu işte, nedir fiyakan!

Köpeksiz köyde serbest gezersin.
Hak yok hukuk yok, mazlum ezersin.

Takva tamamen iman, ibadet ve ahlak.
Amel, söz ve fiilde muteberdir mutlak.

Kur’ânın övdüğü çok önemli bir kavram.
Mümin onunla bulur, hep güzel bir endam.

Seni fısıldar rüzgar,
Duvarlar sessiz ağıt.
Ovalar kendine dar,
Hüznü ağlar kağıt.

Mevsimlere koşar zaman,