Acılarla yoğrulmuş hayatım.
Bundan sonrası ne olur bilemem!
Herkes kendi kaderini yaşarmış.
Kimseyi benimkine ortak edemem.
İçime aktı gözyaşlarım, kimseye belli etmeden.
Büyüyen gelinciklere uzun uzun baktı, derinden bir iç çekerek…
Acımasız bir gün, hep beraber solup gideceklerini bilerek...
Oysa o güzellikleri doya doya yaşayabilmek, akşam güneşinde,
Sonunda gözyaşlarıyla, veda etmenin acımasız hüznüne düşerek...
Bu gün dükkanı kapattım,
Yarın açar mıyım bilemem!
Yükledim kervanı saldım yollara,
Peşi sıra düşer miyim bilemem!
Dünya bir hasat tarlası ekipte biçtik,
Tutmadı ayarı etrafa saçtık.
Bastırdım duygularımı maziye sünger çekerek.
Kalbimin üstüne kepçeyle, kurşun dökerek.
Hislerimi sürgüne mahkûm ederek.
Oysa en güzel duyguları ben, sende tattım.
Sana söyledim en güzel, en tatlı sözlerimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!