Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

83-İŞLEMSEL ÇIKMAZ


Salıncak
Duvardaki akreple yelkovan
Kolların sinir uçlarıma dokunarak

Ne diyeceğini
Gölgenden anlardım
Mavimsi gülüşlerinin ardında gizlediğin
içinden geçenleri

Sana ait olan her şeyi ezberden bilirim

Dilimizde eskiden kalma şarkılar
Biri bitmeden ötekine
Akşamın serinliğinde

Parkta ,yanık kestane kokuları arasında
Isıtarak aylardır yalnız kalan ellerimizi

Biliyor musun
En aykırı düşlerimle seni seyre daldım…
İsrâfil Sûr’a üfleyip işini bitirinceye kadar
Biz bizeyiz.

Donmuş bir ırmağa dönüşüyorum
Kıvrılarak uzuyor uzuyor ve çatlayıp paramparça oluyor gecenin bir yerinde yalnızlığım
Yanıp yanıp sönüyor kentin ışıkları
Bir yolcu geri dönmemek üzere kaçıp gidiyor otogardan
Dilimde şeffaf ağırlaşmalar,
yüreğimde sapık teklemeler var

Vurulup gidilen yollardan biri
Desem ki sekizinci günü Ağustosun
Çemberin rotasından çıktığı an
Gerildiği yerden fırlaması okun
İklim böyle değişir
Gelir dayanır güz

Gül yüzünde parlaklığın
Ilgıt ılgıt yayla ferahlığıdır
Kuşlukla birlikte en ötelere,
Seke seke vururuz hayıtlara doğru

Zamanı her sabah bizimle kurar güneş

Farzet ki
Ç ı r a y ı m...
Sende tutuşsa özüm
Külümü nefesin savursa

Farzet ki

''...Fransız şairi Paul Verlaine'nin hayatını incelediğim sırada,bir yandan cidden iğrenç şeylerle karşılaşırken bir yandan da,harikulade şiirlerini okuyarak hayranlık duyarken,şu kanaate vardığımı hatırlıyorum :
'' Sanatçının kişiliği ve hayatı çukurdur,topraktır.Eserleri ise bu toprakta yetişen çiçeklerdir.Toprağın içindeki en pis gübreler,çiçeklerde en güzel renkler,en güzel kokular haline gelebilir.
.....''
Adile AYDA
(Bir Demet Edebiyat)

Anızı yakılmalı tenimin
Yeniden yeşerene değin tohum
En toy en narin gamzelerin
Irmağın denizle buluştuğu yer sanki
Dudaklarımız çılgın haris
Hiç yoktanmış gibisine yıldırım düşmesini