Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Bir beklenmedik anda
Bir kapı usulca aralanır
Bir boşluğu büyüten bir yokluk girer içeri
Her şeye siner o eksiliş.

Gözlerim ırayan ve incelen yoldadır

Şu kupkuru yalaz toprak bakar mısınız
Nasıl da yeşeriyor
Bir dağın içinden yürüyor adsız sular
Dallarına tutunuyor çiçekler şeftalilerin

Bu bahar ilk konuğu kim olacak şu gözenin

Bir şeyler getirdim sana
Gül damlası sözcükler deri sakızı badem şekeri
Gönül sunumu içimden geldiği üzre
Candan bir gülümseme
Birazdan
Güneş üstümüze doğar sonra gelir ve geçip gider

Rüzgar sönüyor
Aşağılarda kımıldamalar var seçilebilen

Birazdan Çamiçi’nde

-Geceyi ısıtacak çoban ateşlerinin çıraları çatılır.

Yarınlar
Özümün bahar dalı
Alın terimi katarım yüzüne
Uzatır bana
En uçlardaki kızılcıklarını

-1-

Yazgıların içine girip çıkar
Göç olur kod adı onun bir süreliğine bazen
Bunu unutma
Unutma sakın

Som renksiz heyecansız
Tadı tuzu eksik günlerden birindeyiz
Karşımızdaki ağacın
Dalına tutunan yaprak ne diyerek söylenir acaba

Akar gider günler geride kalır yaz

Birazdan
Bir adam
Deli sarmaşıkların
Kurumuş yapraklarını
Toplayacak.

Bizi şimdiye çağıran öyküler suskun
Bir yaban tavşanı ölüme yakın
Akarsulara eğilmek yasak
Taze gül kokuları yitik

Soldurulan zincir anlarıdır uzayıp uzayıp giden

Sensizliğin bile noksan
Bari son otobüse atla gel
Ortalık çiçeklerle donanır
Kente ayak bastığın zaman
Yeter artık kendini saklayışın benden
İlkyaz dilleniyor buralarda