Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

‘’…ve sonsuza değin mutlu yaşadılar…’’

Tüm masalların vargısı böyle midir?
Hiç sanmam.
Çünkü türü önemli değildir masalın.Onlardaki anlatı azıcık da dinleyiciye göre biçimlenir.
Ve çünkü masallar saltça miniklere yönelik, büyük mekanlar içindeki sıradışı karakterlerin başından geçenleri konulayan anlatılar değildir.

Hep böyle sürüp gitmedi mi zaten
Kıyım kıtlık kısırlık…
Boy çatışmalarını doyuran korkular
Günah çıkarma seansları

Sürekli biriktirir olduk-yarınların çocukları için-

Adı düş
Kaygılarla yalnızlıklarla birlikte
Yuvarlana yuvarlana gidiyor uçurumdan aşağıya

Başka gecelerden birinde
Ağır aksak kapıya yanaşıyor elleri titrek aynı gölge

Sana özümü sunmuştum ıtırları alımlı
Doruklara beyaz örtü serilince kuşluklar
Yarınları bağışlamıştı adınla birlikte

Ayın on altısındaki dolunay kadar tazeydik
O günlerde

Yol gittikçe incelen bir çizgi
Homurtuları geliyor tünele girerek
Kaybolan taşıtların

Sarılı esmer yeni yetme oğlanlar
Az ötede kumsalda yalınayak

Gece nöbetinde
Gür saçlarını taradım çakıl taşlarının
Toplu kaçmalar varken
Yeniden sevmelere koyuldum durdum

Yüreğimin orta yerinde tek kişilik sokak şenliği…

Kış hiç gelmedi buralara derdim çekinmeden
Aralıktan sonra nisan gelirdi ayları
sayarken…Kezzap dökerdim doksan günün üstüne.
Düzenek yerleştirilmemiş bulvarlarda çember çevirirdi
çocuklar Hiç kimselerden korkmazdı ağaçlar

Mor benekli bir ay
Her zamanki devingen yolculuğuna başlayarak
Durgun bir ırmağın üzerinden
Uzaklara doğru salına salına akıyor
Gökte yıldızlar oynaşıyor.

..........Can Kardeşim Onur Bilge'ye

Sessizce geçen zamanı ele verir yüzlerdeki izler
Kim bilir hangi sevdalardan yanıp tutuşmuş suskun özler

Ey kalbim ıstırabı savur gitsin ruhumun boşluğundan

Bir gün
denize doğru yürüyeceğim
sonsuz bir yolculuk gibi.
dalgaların eteklerinden yakamozlar toplayacağım...
birde şiir okuyacağım kumları kaldıran rüzgara.
umutlar kayacak mavilerin üstünde