Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Vurdumduymazların bileklerinde
Şaklatılan kamçıların yanığıdır
Yağız bedenlerdeki izler

Güzel yarınlar yok.
Gülümsemelerini unutmakta olan

Menekşe rengi bir günü
Bir yıl sayıp heybesine koyar asırlar

Gözlerim yollarına kilitlenir.
Dışarıda yağmur tıkırtıları
İçimdeki umutları anlamak güç

Biz tutunamadıkça
Tökezliyordu sözcüklerimiz.
Bomboş sayfalarda her gün biraz daha
Bitkin kalıyordu
İmzalarımız…

Yine marttan bir gündeydik.Yıllar dönenceler
düştü geçmişin çöplüğüne.Bulvarda sağa sola bakıyordum
Belki şadırvanın yanındaki meyhaneye dar atmıştım kendimi
Sol ayağımda yine benzer inmeler vardı
Yenileriyle değişmiştim sözcükleri

Bu günler bu yağmalar
Ellerimizde yine kırılmış zeytin dalları
Önümüzde koca bir harita bize yabancı duran
O kent onun bu evler onların bu sokaklardan geçmek yasak
Sanki hiçbir gün gidip görmediklerimiz
Sanki üzerinde yaşadığımızı tanımayan dağlar ovalar

Ne kadar harf varsa savuruyorum boşluğa
Yürüyorum susarak…

Her şey birdenbire oluyor
Az ilerideki köşe başından önüme çıkıyorlar yine
Ellerime sarılmak için

Günler sonra başladı yağmurlar
Bahçelerdeki ekili tohumlar
Lale soğanları bir korkuluk gibi ayaklandılar


Fırtınanın sürüklediği yağ tenekesi

Yazgısız infazları kokladım,gurme yarışması mı
Akşam alacası ve azrail kuşları ve cellat ulumaları şarapnel,barut ve yaşam sıvısı
Petrol mü arıyor haydutlar ne bu toz duman
Kan emiciler tanrısız, kan emiciler tanrısız,tanrısız kan emiciler
Ölüme doymadılar öldürmeye kanmadılar
Hep kalleşçe vurdular

Gecenin aşağısında değişik şeyler
Rüzgarı doğrayan makas badem şekerleri antre


Hangi sözcükle asansöre binsem
Şiirin kıskançlığı tutuyor o da biliyor

Oynaşan sel suları koynumda
Tıpkı bir yılan
Kıvrılarak akar
Peş peşe damlalar
Ve düştüğü yerde ince ferahlık
Sanki dağ çileği kokuları