Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

" Yüreğime dokun sadece "

Beni dilemiştin çocuk
Geldim işte…
Öyle garip garip bakma yüzüme
Sarı saçlarım kalmadı artık

Yeni evliydik daha
Tam çiçeği burnunda
İki çocuk oynardı
Komşunun balkonunda
Çok severdim onları
Nazarım hep aklımda

Oy benim güzel ülkem, Maralım
Yarası içinde saklım
Kanamalarını durduramadığım…

Kaç şafak bekledik
Dökülmedi güneşin üstündeki balçıklar

Özlemle beklenen yıllar sonunda,
Tatlı bir bahar akşamı geldin yuvama
Bereketli Nisan yağmurlarıyla,
Mutluluk zincirimin altın halkası.

Minicik burnun, ağzın,

“Okumadan önce bir renk tutun içinizden,
test edin sevginizi.”


SEVGiNiN RENGi

DOSTLARIM NERDE?

Bana bez bebeğimi getirin
Yüzü kalemle çizilmiş
Saçları yün örgülü
Kırmızı elbiseli Elif imi getirin

Büyülü bir balıkçı köyüdür burası
Rüzgâr, sevda masalları anlatır tatlı sesiyle
Bu gün serseri bir bulut
Güneşi örtmeye çalışıyor biteviye

Panjurları mavi boyalı, tek katlı evin önünde

GÖNÜL GÖZLERİN

Gözlerim yok diye üzülme dostum
Gönül gözlerinde binlerce sır var
Bozuldu bu dünya, insanlar mutsuz,
Yüzlerinde maske, çoğu riyakâr

Cıvıl cıvıldı yine pazaryeri,
“Pazar güzeli bunlar
Dalından koptu yeni,
Patatesler Ödemiş’in,
Yeşillikler Tire’li.”
Kulaklarımda çınladı

Beni katran karası geceler mahvetti.
Göremez oldum pembe düşlerimi.
Öyle gecelerde kaybettim dişlerimi
Sormayın neden diye, sıkmaktan tabi.
Avuçlarım kanadı o gecelerde,
Düşünmekten bitap düştüm gecelerce.