Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

Bir çocuk öldüğünde
Umutları
Sevdaları
Sürüklenir ardından
Hazan yapraklarınca,
Paletinde kalmıştır

"Bir düştür sevda;
İster kutuplarda ol ister ekvatorda
Yaşam çöl ya da bozkırdır
Ayrı dönencelerde yaşanıyorsa..."

Uzun, beyaz bir bulutum

Gurbet akşamları bir başka ağır.
Sıla burcu burcu içinde şimdi.
Neylersin kadere boyun eğmek var,
Doğduğun yer nerde,sen neredesin?

Başlık parasını ödemek gerek,

Sevgiler yıllandıkça artar mı değerleri?
Yoksa öğütür mü ki zamanın değirmeni?
Düşüp parçalanınca takıları, ekleri
“Li” si “ lim” i kaybolur öksüz kalırmış sevgi
Ölümsüz sevgilere hala inanan var mı?
Ya tarih oldu onlar, ya masallarda kaldı

PAPATYA FALı

Kırda papatya kalmadı
Yoldun bir bir saçlarını,
Seviyor sevmiyor, seviyor…
Sevmiyorla bitenlere

Fatsa’nın bir köyüydü Yapraklı,
Fatsa’ya yedi kilometre.
Bir yanından Kavaklar Deresi akardı
Bizi Ünye’ yle ayıran
Sabahları güneş bir başka doğardı
Vona Burnu'ndan.

Tozpembe görüyordu yaşamı çocuk,
Büyük gül bahçesi sandı hayatı,
Uzanıp birini koparacaktı
Verebilmek için sevdiklerine,
Dikenler batıverdi eline.

Küskün bir çocuğun
Gözlerinden bakma bana öyle
Dayanamam
Söylenmemiş sözler birikir içimde
Acıyı sürükleyen nehirler gibi
Akıtabilsem denize

Bir garip yolcuyum aşk çıkmazında,
Dolanıp dolanıp çıkamıyorum.
Parçalandı ayağımın tabanı,
Ne çarık, ne asam, ne de azığım,
Ben biçare, kaybolmuş bir aşığım
Rotam belli değil, aşk çıkmazındayım.

‘Kul kurar, şeytan gülermiş’
Derdi babaannem
Bunu ne çok yaşadım ömrümce
Yakası açılmamış hayallerim vardı
Gariptir;
Doğumları hep prematüre…