Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

Ne zaman deli dolu bir yağmur yağsa
İçimdeki kuş, kanatlanıp gider
Şehrin varoşlarına,
Konar en harap evlerin çatılarına
Süzülüp içeri gözlemek ister
Çocukların üzerine yağmur damlıyor mu?

ATATÜRK ÇiÇEĞi



“ Vatanım! ” deyince gardaş

Biz insanlar ne kadar da tüketiciyiz böyle,
Güzelim ormanları, madenleri tükettik
Yeraltındaki suyu, havadaki oksijeni tükettik
Büyük bir gayretle ozon tabakasını da deldik
Geldiğinde sıfır kilometre değil miydi bu yıl?
Onu kim eskitti bu kadar böyle?

Dün Viyana, Mısır, Kosova Seferi.
Kahrolsun saltanat,
Tanzimat, meşrutiyet..
Yaşasın Cumhuriyet!
Sayısız nutuk, sayısız ferman.
Yine köylümüzün elinde karasaban,

Sen,
Köşe başında mendil satan çocuk;
Ailenin yükü omuzlarında.
Mendillerin kalsın, sat yine,
Sadece hüzünlerini ver bana.
Bir de senden eklesem ne çıkar?

AŞKIN ALTINCI HALİ

Aşkın;
İ hali seni
E hali sana
De hali sende

Kâğıttan gemilere yüklüyordum kahırları
Batıyorlardı karşı kıyıya varmadan bir bir
İşte öyle zor zamanlardan bir zamandı
Sevdamın sokağından geçişin
Yollarda gölgeler vardı belirsiz
Yol ayrımları çetrefilli, tekinsiz

Ahh.! ..

. / Şu çocukluk anılarım var ya…
Birbirine eklesem
Karadeniz’ e köprü olurlar valla… /.

BEN SENi

Ben seni; şartlı değil,
……Fakatsız,
……………Çünküsüz
……………….......Nedensiz sevdim.

Adam dalgın, yürüyordu
Daha gözleri bile açılmamış yavru
Hain bir tekmeyle sertçe sokağa savruldu
Cılız ama acı bir inilti duyuldu
Suçluydu, hem de çok suçluydu yavru (!)
Hiç lüks villanın İtalyan mermerlerine