Naime Erlaçin Şiirleri - Şair Naime Erlaçin

........................“aşı tatilinde bir orman
.........................rüyaya düşüyordu ağaçlarına konan kuşlar”*.


yeniden yaratmak için bizi
ormanı aşıladılar önce

yılana terk ettim yaban sesimi
yolum iniş
yol yokuş

yol taşa köle
taş küle

ürkek asmaya inat
kaçakçı yuvalarda
toygarın aradığıdır bilinmeyen

“ölüm bir tohum muydu acaba? ”*

.............“yüzü çevresidir insanın eskir
.................ama yeniler yalnızlığı kendini”*


canavara dönüşen gök saten
enseye salıyor buzdan soluğunu

- F.H.Dağlarca’ya


yaşamın gümüşü
ateş takviminde

sıradanlığını atlayıp pembe rüyanın
çiseleyen günlere geçtik
ruhunu çürütmüş teknoloji kölesinin
Süheylâ’ya ne fısıldadığını duymadı kimse

payına düşen aşk

cana geliyor en ağır eskitilen kış
sesine sarılıyor taze cenin

suyu okşadı biri
taşı unuttu
toprakla sınanırdı bahar

erken solan takvimin
sillesiyle ufalandı cam
yüksekten esti rüzgâr

başoyuncu, oyunbozan
teatral cendere yediler âleminde

yönünü şaşırıyor rüzgârgülüm

hem musonsun
hem karayel
yıldız
poyraz

“ölümden önceki tuzak
traji-kolik hayatımın tirajı komik öyküleri
süs arıyor bir yanım intiharlarıma
cinayet süsü.” – Özge Dirik