Müzahir Kılıç Şiirleri - Şair Müzahir Kılıç

Sen ne sandın döner mi geçen gün daha geri
Hayal dünyama gömdüm hem aşkını hem seni
Hepsi derin bir yara, hatıramda izleri
Bir tuz olup yarama ekildiğinden beri

Uzun endam, tatlı huy, yarı çakır gözleri

İpliğine can verdim, tanesine kan…
Ruhumu onda buldum, onda yaşıyorum ben
Parmağım hu çekiyor, her biri bir basamak
Tespihle hem-dem olmak, maddede haz yaşamak
İpliğine can verdim, tanesine kan…

Her gün acı veren duygularımı
Silip de kalbimden atamıyorum
Aşkının peşinde bu gönül kuşu
Kanatlandı bir kez tutamıyorum

Ne tahammülüm var, ne kendimdeyim

Ey güzel yurdumun en yüce dağı
Gelinlik giymiş, örtmüş duvağı
Beyazıt şehrinin gözü, kulağı
Gönüller tahtında kadim misafir

Bir aşina dosttur: tipi ve boran

Seni anmak yeter mi, hasretten kavrulurken
Bülbül neyler gülzarı, gülle vuslat olurken
Neylesin intizarı gönül huzur bulurken
Belli ki bütün bunlar aklımın düzmecesi

Alışıp yokluğuna kalbimde yaşatmalı

—Kahraman ordumuzun Mehmetçiklerine —

Yürüyüş kararı, vatan kararı
Bir-iki, iki-üç sayıver gitsin
Tüfek çatılacak duyarsan eğer
Üçlü saç ayağı yapıver gitsin

Güzellik bir bütün, sen baş öğesin
Fakat yaşanmıyor sen olmayınca
Bahçede çiçekler boynunu bükmüş
Billâh açmıyorlar sen olmayınca

Bu durgunluk sanki ölü bir hayat

—Eşime
Ellerimden tutup yeni hayata
Bağlayıp ta beni yaşatan sensin
Muhtaç olmuş iken kol ve kanata
Kucak açıp beni kuşatan sensin

- -Taşlıçay Kaymakamı Ercan ATEŞ Beyefendiye;


Bir gönül eri var; Kaymakam Ateş
Sanarsın ufuktan doğan bir güneş
Ben abi olayım, o bana kardeş

Bir hatır soranım bulunsun diye
Dostlar dostluğunu sağlam kurmalı
Hayatın yükünü sırtlayabilen
Herkesin bir kadim dostu olmalı

İyi günü, kötü günü paylaşan