Musa Yalçın Şiirleri - Şair Musa Yalçın

Gidiyorum !

Evet karar verdim; ara verdiğim kendime
Korku olabilir;
Ruhtan ayrılmak istemeyen bedende,nefiste
Gökyüzünü doğayı konuşan yok haber bültenlerinde

Gizli gizli utanarak bakarken
Umursamaz gibi görünüp
İçten içe yanarken
İnkarın dilde tesbihisin sen
Gönlün şahit bu riaya

İlk bahar havasında
Çiçek kokularının içinde
Yağmurun ardında beliren
Gökkuşağı

Hemen kaybolmazsan olmaz mı

Kim yapar
Neden yapılır
Sivri demirli parmaklıklar

Kim yapar
Neden yapılır

Gözlerime bak gör beni

Silinsin tüm yalanlar;
Bitsin bütün aldanışlar.
Aydınlığa bak gör beni
Karanlık odama süzülen

Anladım

Aşılmaz surlarla örülü kalbin
Sözlerimi anlamaz işitmez zihnin
Gerçeği bilmek anlamak isteseydin
Çözerdik kördüğüm olan bağları

Ve işte sabah



Işık hüzmeleri aralıyor penceremin paslı demirlerini

Çok sessiz odam Firuze
Fare çıtırtısı bile yok
Sinekte mi uçmaz ara sıra
Peki ya hamam böceklerine ne demeli
Yoksa fark ettiler mi onlarda
Yüreğimin soğukluğunu

Sezar 'ın sırtında
Kan sıcağı, Hançer soğuğu

Mazide sağına sığdırdığı
Can dostu

Rutubet vurdu duvarlara
Örümcek ağları duvarların kenarında
Paslı akıyor musluklar
Birikti çöpler anı gibi evde

Pencerede asılı perdeler güneşi gölgeler